บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 1 หน้า 14

“นังรัชนก! แกคิดอย่างนี้กับชั้นเหรอเนี่ย! นังน้องทรยศ!”
พราหมณ์เริ่มบริกรรมคาถา ลมเริ่มพัดวูบ ต้นไม้ใบไม้เริ่มไหว พราหมณ์ใช้แป้งดินสอพองเจิมอักขระที่รูปแต่งงาน บริเวณใบหน้าของรัชนี
“กรี๊ด!!! ร้อนๆๆ ทำไมแสบหน้าอย่างนี้ล่ะ! หยุดเดี๋ยวนี้นะ! เดี๋ยวหน้าชั้นพังพอดี หยุด!”
สัญญาจะช่วยรัชนีรวบรวมพลังฮึ้บ! หันคว้าไม้กวาดขึ้นมาจะขว้างไปที่ปะรำพิธี รัชนก สุพจน์ ตกใจ เห็นไม้กวาดลอยเคว้ง พราหมณ์รีบจิ้มนิ้วไปที่แขนสัญญา สัญญาร้อนแขน ปล่อยไม้กวาดร่วง พราหมณ์บริกรรมคาถาอีก ลมกรรโชกแรงขึ้น ใบไม้ปลิ่วว่อนไปทั่ว เห็นว่าเกิดหลุมอากาศวนและสูบไปที่รูปถ่ายของสัญญารัชนี
“ฮื่อ!! หนีเถอะเมียจ๋า!!!” สัญญาจูงรัชนีหันหลังจะวิ่งเข้าบ้าน โดยมีด้านหลังเป็นหลุมอากาศสูบน่ากลัว สองคนวิ่งหนี ทันใดนั้นขารัชนีถูกสูบวื้ดเข้าไปในรูปครึ่งตัว สัญญาร้องเรียกด้วยความตกใจ “เมียจ๋า!!!” สัญญาพยายามยื้อรัชนีไว้
พราหมณ์เขียนอักขระที่รูปสัญญาบ้าง “โอ๊ย!!! ร้อน!!! ร้อนนะเว้ยยย อย่าสิร้อน!!!” สัญญาค่อยๆหมดแรง มือจะหลุดจากรัชนี รัชนีถูกสูบจนเหลือแค่หัวโผล่มา
“นังรัชนก! นังน้องเลว ฉันขอสาปแช่งให้ผัวแกมีชู้ ถ้ามีลูก ก็ขอให้ลูกแกเป็นตุ๊ด!!” สิ้นคำ รัชนีหายวับเข้าไปในรูปทันที
“เมียจ๋า!!!!!” สัญญาทนไม่ได้กระโดดตามรัชนีเข้ารูปไป พราหมณ์กระแทกอักขระตัวสุดท้ายที่รูปสัญญาพอดี ในรูปเห็นรูปแต่งงานสัญญารัชนียังเคลื่อนไหวดุ๊กดิ๊กๆ แหกปากโวยวายเคาะรูป จะออกมา
พราหมณ์เอาสายสิญจน์พันรอบกรอบรูป พร้อมบริกรรมคาถา แล้วเป่าไปที่รูปเพี๊ยงงง!!! สัญญารัชนีค่อยๆนิ่งไป จนกลืนหายไปกลายเป็นแค่รูปถ่าย ลมที่พัดเมื่อครู่กลับสงบลงทันที พราหมณ์ส่งรูปให้รัชนก “เก็บเอาไว้ให้ดี...อย่าให้ใครมาแกะสายสิญจน์และลบอักขระนี้เด็ดขาด...”
รัชนก สุพจน์มองรูป ที่ตอนนี้กลายเป็นรูปแต่งงานธรรมดาเท่านั้น มีอักขระที่ตัวสัญญารัชนี และสายสิญจน์ที่พันรอบกรอบรูป
อีก 47 ปีต่อมา ถนนซอยบ้านอมตวงศ์ ในรถแท็กซี่ศักดาในชุดที่เนี๊ยบแบบฉบับเกย์ไฮโซนั่งเบื่ออยู่ในรถ มีมิกินั่งอยู่ข้างๆ
“ถ้าเป็นเมื่อห้าสิบกว่าปีที่แล้ว ผมไม่กล้าเข้ามาหรอก ซอยนี้นะมีบ้านผีสิง โจรสองคนเข้าไปจะขโมยของ ปรากฏว่าคนนึงโดนจับผูกคอตาย ตัวห้อยออกมาจากหน้าต่าง ส่วนอีกคนนี่หนัก โดนหลอกวิ่งหนีไปโดนรถชนที่ปากซอย ตัวกระเด็นไปฟาดสายไฟ ศพงี้ไหม้เกรียมเชียว...”
ศักดาฟังแล้วไม่เชื่อ “คนเรานี่ก็พูดไปเรื่อย จริงรึเปล่าก็ไม่รู้...แบบนี้เจ้าของบ้านก็ขายบ้านไม่ออกกันพอดี จอดข้างหน้านี่แหละ”
คนขับจอดรถมองไปแล้วขนลุก “นี่แหละๆๆ บ้านผีสิงที่ว่า เอ๊ะ แล้วคุณจะมาบ้านนี้ทำไม?”