บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 12
รัชนียังดูเพลียๆนั่งเฝ้าสัญญาอยู่ในห้องนอนเด็ก สัญญาในตอนนี้หมดสตินอนอยู่ที่เตียง ร่างสัญญาดูจางลงอย่างน่าใจหาย
“ทำไมตัวจางแบบนี้เนี่ยคุณสัญญา... ฟื้นได้แล้ว...” รัชนีเป็นห่วงจะเอื้อมมือไปจับสัญญาแต่ว่าทะลุร่างสัญญาไปเลย รัชนีอึ้งตกใจ “คุณสัญญา! ทำไมชั้นจับตัวคุณไม่ได้ล่ะ! ฟื้นสิคุณสัญญา!” ไร้เสียงตอบรับจากสัญญา รัชนีร้องไห้ มองสัญญาที่ไม่รู้สึกตัว “ครั้งแรกที่ต้องเห็นคุณตาย....ชั้นก็เจ็บปวดทรมานมากแล้ว....ครั้งนี้คุณยังจะตายจากชั้นไปเป็นครั้งที่สองอีกเหรอคุณสัญญา.....ทำไมคุณถึงทำกับชั้นแบบนี้!!” รัชนีสะอื้นหมดหวังฟุบไปที่เตียง ถึงสัญญาจะเลวแสนเลวแต่เธอก็รักสัญญาที่สุด
สัญญาค่อยๆลืมตารู้สึกตัวขยับร่างที่จืดจางหันมามองรัชนี “เมียจ๋า...อย่าร้องไห้......”
รัชนีเงยหน้ามาเห็นสัญญารู้สึกตัว ดีใจรีบโถมมาหาสัญญา “คุณสัญญา....”
“ผัวเลวกับเมียมามาก...ไม่สมกับที่เมียรักเลย....ผัวขอโทษ.....”
“ชั้นจะไม่ยกโทษให้คุณ ถ้าคุณทิ้งชั้น ชั้นจะโกรธคุณไปตลอด เข้าใจไหมคุณสัญญา...”
“ผัวขอโทษ....ลาก่อนนะเมียจ๋า....” สัญญาฝืนยิ้มให้รัชนี ร่างของเขาจางลงไปอีก แทบมองไม่เห็น
รัชนีตะโกนเรียกด้วยความตกใจ“คุณสัญญา!! คุณสัญญา!!!” ร่างสัญญาดับหายไป รัชนีกรีดร้องเสียใจ ทันใดนั้นร่างสัญญาก็แว้บสว่างกลับมา รัชนีชะงักงง สัญญาเองก็งงๆ แสงระยิบระยับเป็นเกร็ดเพชรลอยลงมาที่ร่างสัญญาและร่างรัชนีด้วย “นี่มันอะไรกัน?”
วรานุช อนวัชกำลังกรวดน้ำอยู่โคนต้นไม้หน้าบ้าน โดยมีพระสงฆ์ให้ศีลให้พรอยู่
“บุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้ทำ ขออุทิศให้แก่ นายสัญญา และนางรัชนี...ขอให้ทั้งคู่ปลอดภัยนะคะ...” พระให้พรจบก็เดินออกไป วรานุชหันมาถามอนวัช “เราจะช่วยคุณสัญญาได้ไหมคะวัช?”
“..เราทำดีที่สุดแล้วล่ะจ้ะ...” อนวัชได้แต่ปลอบ
แต่พอวรานุชกับอนวัชหันจะเดินเข้าบ้านก็ต้องตกใจเมื่อเห็นสัญญาลอยอยู่ ร่างผ่องนวลสง่า “บุญที่ทำให้พี่เมื่อกี้ ส่งผลให้พี่ได้เกิดเป็นเทวดา พี่เลยจะมาลา...”
วรานุช อนวัชชะงักรู้สึกใจหาย พอดีกับที่รัชนีแว้บมาร่างผ่องเช่นกัน
รัชนีตีสัญญาเพี๊ยะ! สัญญาร่วงลงมาที่พื้นรัชนีตามลงมา“พอกลับคืนเป็นปกติได้ ก็แหกตาคนอื่นเลย แย่จริงๆคุณนี่!”
สัญญาขำหันมายิ้มให้วรานุช อนวัช ทั้งคู่รู้สึกโล่งใจที่ได้ช่วยสัญญาและรัชนีไว้ได้
“ขอบใจหนูนุชกับจืดมากนะ ที่ทำบุญให้พี่ พี่เลยมีโอกาสได้กอดเมียที่รักอีกครั้ง...” สัญญาหันไปกอดรัชนี