บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 12 หน้า 3
เจนนี่มองขอความช่วยเหลือจากเพื่อน แต่ไม่มีใครทำอะไรได้ เจนนี่จำใจค่อยๆก้าวลงไปในหีบ พิชาญกดเจนนี่ลงไปแล้วปิดหีบใส่ล็อคกุญแจทันที
“นังเจน!! ปล่อยนังเจน แล้วชั้นจะบอกความจริงให้!” พิชาญชะงัก อ๋อมแอ๋มกับต่างพากันลุ้นว่าพิชาญจะว่ายังไง พิชาญยิ้มเยือกเย็นก่อนถีบหีบร่วงน้ำไปต่อหน้าทุกคน “นังเจน!!!!! ไอ้พิชาญ ไอ้เลว!!”
“ความจริงอะไรก็ไม่สำคัญ เพราะยังไง แกกับมันก็รวมหัวกันมีชู้ ทรยศชั้นซ้ำซาก!”
ภายในหีบเจนนี่กรีดร้อง น้ำค่อยๆไหลซึมเข้ามาในหีบถึงหัวเข่าเธอ พยายามร้องขอความช่วยเหลือ “ช่วยด้วย!!!! ปล่อยชั้นออกไปที!!!”
อ๋อมแอ๋มอยากกระโดดน้ำไปช่วยเจนนี่แต่ พิชาญก็จุ๊ปากส่ายหน้า ชูปืนขู่
“ไอ้พิชาญ! ความจริงแล้วที่ชั้นสองคนกลับไปที่บ้านหลังนั้น ไม่ใช่เพราะชั้นต้องการพี่วัช แต่ว่าบ้านหลังนั้นมันมีสมบัติ!!”
น้ำไหลเข้ามาในหีบ ตอนนี้น้ำเริ่มท่วมถึงคางเจนนี่แล้ว เจนนี่ร้องกรี๊ดดด
ที่ด้านนอก อ๋อมแอ๋มเริ่มทนไม่ไหว เดินเข้าไปหาพิชาญที่ถือปืนอยู่ “ชั้นพูดเรื่องจริง! ชั้นสองคนกลับไปเอาสมบัติ! ถ้าแกไม่เชื่อก็ยิงชั้นเลย!”
พิชาญกับตุ๊หันมองหน้ากัน
วรานุช อนวัช และสัญญาต่างพากันตกใจเมื่อได้ยินสิ่งที่รัชนีเล่าให้ฟัง
“อะไรนะ!”
“ที่บ้านนี้มีสมบัติซ่อนอยู่?”
“เมียจ๋าซ่อนใคร? ทำไมต้องซ่อน?”
รัชนียิ้ม ภูมิใจในความรอบคอบของตน “ก็ซ่อนคุณไง”
“เอ๊า!”
“ชั้นไม่อยากให้คุณเอาสมบัติของชั้นไปให้พวกนังเมียน้อยผลาญน่ะสิ เสียดายปิดเป็นความลับมาได้ตั้งห้าสิบกว่าปี มาพลาดตอนเป็นผีซะงั้น...”
“ว่าแต่ซ่อนไว้ไหนละจ๊ะ? ผัวจะได้ช่วยระวัง..”
“อยู่ที่นี่....” รัชนีแบมือ สัญญาก้มมามองฝ่ามือรัชนีงงๆ รัชนีตบป้าป!“ไม่ต้องหลอกถาม ชั้นไม่บอกคุณหรอก!”
วรานุชมองโลกในแงดี “สองคนนั่นโดนตำรวจจับไปแล้ว คงจะเข็ดและไม่กล้ากลับมาอีก....”
“ชั้นก็หวังว่ามันจะไม่หน้าด้านกลับมาอีก...”
ทางด้านเจนนี่มีแผ่นลดไข้แปะที่หน้าผากนอนซมไข้ พิชาญเอาข้าวต้มมาวางให้ก่อนที่จะถามเพื่อความแน่ใจ
“บ้านนั้นมีสมบัติจริงเหรอ?”
“จริง...มีเยอะด้วย เพชรทองของโบราณทั้งนั้น ตอนแรกเจนนี่ยังอยากได้คนเดียวเลย แต่ว่าหักหลังเพื่อนไม่ได้”