บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 1 หน้า 2
โรสที่กำลังจะปรี๊ดก็ค่อยๆ เย็นลง แล้วเปลี่ยนจากคุณหนูจอมวีนเป็นคุณหนูที่น่ารักมาก ยิ้มสดใสมาก
“อันนี้รับได้ น่ารักมั่กๆ” โรสรินเข้าไปกอดณรงค์
“ขอบคุณค่ะ โรสสัญญาว่าโรสจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด”
“แต่ต้องหลังจากผ่านการฝึกงานตั้งแต่ระดับล่างที่สุดถึงระดับบน ไม่มีข้อยกเว้น!”
โรสรินที่ยิ้มสดใสอยุ่ค่อยๆหุบยิ้มลงๆ ๆ ๆ จนขึ้นมาใกล้ระเบิดแตกเหมือนเดิม
“โรสให้โอกาสคุณปู่เปลี่ยนใจครั้งที่หนึ่ง”
“ฝันไปเถอะ…”
“ปรี๊ด อย่าทำให้โรส..จี๊ดสสส์นะคะ”
กรรมการสะดุ้งวาบ ขนหัวลุกมากเป็นพิเศษเมื่อประโยคนี้ปรากฏขึ้น
“ โรสให้โอกาสคุณปู่เปลี่ยนใจครั้งที่สอง”
“จะกี่ครั้งคำตอบก็คือไม่ ตกลงตามนี้!”
“ถ้างั้น โรสจะกลับอังกฤษเดี๋ยวนี้ แล้วจะไม่กลับมาอีกเลย”
“แต่หนูเพิ่งมา!!!”
“แล้วยังไงคะ คุณปูจะให้โรสขัดห้องน้ำ ปูเตียง ต้อนรับแขกเหรอเนี่ยนะคะ”
“ยกกระเป๋าก็ต้องทำ”
“คุณปู่รู้ตัวมั้ยว่านี่คือครั้งแรกในชีวิตที่คุณปู่กล้าขัดใจโรส!!!”
“ก็เพื่อตัวโรสเอง โรสคือความหวังของปู่ แต่โรสไม่มีวันจะแบกรับความรับผิดชอบนี้ได้ ถ้าโรสไม่มีประสบการณ์
ไม่เคยทำงานหนัก ไม่รู้จัก ไม่เคยสัมผัสงานทุกขั้นตอนทุกแผนกของโรงแรมเรา”
ณรงค์ตบโต๊ะ โรสรินไม่ยอมแพ้ ตบโต๊ะบ้าง เตะอีกเปรี้ยง
“โอเคค่ะ ถ้าคิดถึงโรส จนทนไม่ไหวก็บินไปเยี่ยมโรสที่อังกฤษก็แล้วกัน!!!”
โรสรินจ้องหน้าปู่ณรงค์แบบดื้อรั้นและไม่ยอมทำตาม ก่อนจะเดินออกจากห้องไปอย่างปรี๊ดแตก เหล่ากรรมการและ
ยุนอานั่งกันหัวหดไม่กล้าออกความเห็น ณรงค์ได้แต่มองโรสที่เดินออกไปอย่างเหนื่อยใจสุดชีวิต
ที่ห้องทำงานณรงค์ หยิบกรอบรูป รูปลูกชาย และลูกสะใภ้ ขึ้นมามอง แววตาสำนึกผิด..