บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 1 หน้า 5

“เปิดตาตี่ๆของนายดูสิยะว่าโรงแรมนี้ชื่อโรงแรมอะไร??”

ตะวันหันไปมองป้ายชื่อโรงแรม แล้วก็หันกลับมาทำหน้าตาเฉย

“อ๋อ..หรือจะอ่านภาษาอังกฤษไม่ออก ฉันบอกให้ก็ได้ “ควีนโรส” แปลว่า “ราชินีกุหลาบ”กุหลาบๆๆๆๆๆ แล้วยังจะเอาดอกกล้วยไม้มาจัดที่โรงแรมของฉันอีก - - โง่สุดๆ!!! ฉันไล่พวกนายทุกคนออก ขนดอกไม้ห่วยๆ นี่กลับไปให้หมด”

“ไปเหวี่ยงไกลๆ เถอะ ผมเริ่มรำคาญแล้ว คุณไม่ได้เป็นคนจ้างผม ผมกำลังทำงานที่ได้รับมอบหมาย ผมจะบอกอะไรให้นะ ต่อให้นางฟ้าเทวดาหน้าไหน ก็เปลี่ยนแบบดอกไม้ของผมไม่ได้ ถ้าผมไม่ยอม!!!”

ตะวันเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ พนักงานโรงแรมแถมนั้นหันมามองผงะถอยอย่างกลัวๆ ที่มีคนกล้าต่อกรกับโรสริน

“ฟังอีกครั้งนะ! เปลี่ยนดอกกล้วยไม้เป็นดอกกุหลาบเดี๋ยวนี้! ย้ำ กุหลาบนอกด้วยนะยะ”

“ถามจริง ไม่ชอบดอกกล้วยไม้ หรือไม่ชอบดอกไม้ไทยกันแน่? ฮึ..มีคนอย่างคุณนี่ไง ประเทศไทยถึงไม่พัฒนา”

โรสรินโกรธมากปัดดอกกล้วยไม้ที่ประดับอยู่ทิ้ง ดอกไม้ร่วงกราวที่พื้น ตะวัน แย้ ช๊อก

“มันจี๊ดสสส์ เอาออกไป เอามันออกไป”

โรสรินเผลอเหยียบดอกกล้วยไม้ที่พื้น 

แย้ถอยกรูด เพราะรู้ว่าตะวันรักดอกไม้เท่าชีวิต “งะ งะ งะ งานเข้าแล้ว!”

ตะวันโกรธจัด“เอาเท้าคุณออกจากดอกไม้เดี๋ยวนี้!”

 “ทำไม รักมากเหรอ รักมากใช่มั้ย”

โรสรินยั่ว เหยียบดอกไม้ซ้ำ ตะวันเข้าไปแบกตัวโรสรินไว้ที่บ่า โรสรินกรี๊ดลั่น

“ปล่อย ไอ้บ้า แกปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ทุเรศที่สุดทำอะไรของนาย ไอ้บ้า ปล่อยนะ ฉันไล่แกออก ปล่อยสิ”

ตะวันโมโห จับโรสรินเหวี่ยงหมุน หลายรอบ แล้วก็วางตัวโรสรินลง โรสรินถึงกับมึนเพราะแรงเหวี่ยง

“แก… แก”

โรสรินจะเดินไปเอาเรื่องตะวัน แต่ตัวเซ โน้มไปไปหาตะวัน ปากโรสรินประกบปากตะวันที่รับตัวไว้ไม่ทันตั้งตัว โรสรินตาค้าง ตะวันตาค้าง  โรสรินได้สติผละออกมา 

ภายในห้องทำงานณรงค์ ณรงค์หยิบรูปโรสรินขึ้นมามองถอนใจเฮือก ยุนอายืนจัดแฟ้มเอกสารอยู่

“ถ้าปู่เปลี่ยนแปลงตัวหนูไม่ได้ ก็คงต้องหาใครซักคนมาช่วย..ใครล่ะ ผู้ชายคนนั้นจะเป็นใคร…”

พลันเสียงกรี๊ดของโรสรินดังขึ้น ณรงค์สะดุ้งทำรูปโรสรินหลุดมือ ยุนอาตกใจทำแฟ้มหล่นกระจาย ทั้งสองคนหันขวับไปทางเสียงร้อง!