บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 9 หน้า 4
19 กุมภาพันธ์ 2557 ( 13:43 )
625.8K
“แต่ที่เป็นปกติคือโรสไม่เคยดูแลเค้าเลย หรือว่าที่โรสกับตะวันหลงป่าด้วยกัน มีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น”
แย้กับอึ่งหูผึ่งทันที หน้าตาแบบว่าอยากรู้โคตร
โรสรินสะอึก บ่ายเบี่ยง “มีอะไรที่ไหน ไม่มีอะไรทั้งนั้น”
โรสรินรีบเดินออกไป กิตตัตมองตามสงสัย แย้กับอึ่งที่แอบมองอยู่ หันมองหน้ากันขวับ
“พี่แย้อยากรู้เหมือนที่อึ่งอยากรู้ใช่ไหม?”
“คุณโรสมีพิรุธขนาดนั้นน่ะ ใครไม่อยากรู้ก็บ้าแล้ว”
สองคนยิ้มให้กันอย่างเจ้าเล่ห์มีเลศนัย
ในห้องนอนตะวัน โรสรินกำลังจะป้อนยาให้ตะวัน ตะวันชะงักมองโรสรินซาบซึ้ง
“ขอบคุณ แต่ผมกินเองได้”
“ไม่ อ้าปาก เร็วเข้า”
ตะวันยิ้มๆ รู้สึกดีมาก ยอมอ้าปากให้โรสรินเอายาเม็ดใส่เข้าไป ก่อนจะเอาน้ำให้ตะวันดื่ม ตะวันคืนแก้วน้ำให้โรสริน โรสรินรับมาวาง
“นอนได้แล้ว”
“ยังไม่อยากนอน”
“ดื้อจริงๆเลย นอนเยอะๆจะได้หาย”
ตะวันขำๆ “ทฤษฎีไหน? “
“ทฤษฏีพยาบาลอย่างฉันเนี่ยแหละ พูดง่ายๆ จะได้โตไวไว”
ตะวันหัวเราะ
“หัวเราะอะไร นายควรจะสำนึกบุญคุณฉันรู้มั๊ย เพราะตั้งแต่เกิดมา ฉันไม่เคยทำแบบนี้ให้ใคร”
“แล้วทำไมคุณถึงทำให้ผม?”
ตะวันจ้องหน้าโรสรินแววตามีความหมาย โรสรินชะงัก รู้สึกเขินๆ แต่ทำหน้านิ่ง
“ไม่รู้ รู้แต่ว่าฉันอยากตอบแทนนายบ้าง บอกแล้วไงว่าจะเป็นพยาบาลส่วนตัวให้จนกว่าจะหาย”
โรสรินกึ่งงอนๆ “ นางฟ้าใจดีทำให้ขนาดนี้ยังจะดื้ออีกเหรอ”
ตะวันยิ้มชอบใจ เห็นถึงความปรารถนาดีของโรสริน
“โอเคครับ ผมไม่ดื้อแล้ว...นางฟ้า”ของผม””
ตะวันกับโรสรินมองหน้ากัน โรสรินแก้เก้อเอาน้ำให้ตะวัน
“ดื่มน้ำเข้าไปอีก นายน่ะพูดมากเกินไปแล้ว”
ตะวันเอาน้ำมาดื่ม แต่น้ำหกเลอะปาก โรสรินตกใจเผลอตัวใช้มือเช็ดปากให้ตะวัน นิ้วโป้งลูบเช็ดปากให้ตะวัน พลันหนุ่ม-สาว มองตากัน หน้าใกล้ๆ กัน โรสรินและตะวัน ชะงักราวกับต้องมนต์