บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 9 หน้า 5
19 กุมภาพันธ์ 2557 ( 13:43 )
625.8K
ภาพเก่าที่ตะวันกับโรสรินห้ามใจไม่ไหวจูบกันหวนกลับมา
ทั้งคู่นิ่งอยู่แบบนั้น
ที่หน้าห้องนอนตะวัน แย้และอึ่งเอาหูแนบกับประตู แอบฟัง สีหน้าตั้งใจมาก
“ทำไมเงียบไปว่ะ”
“นั่นสิ เงียบมากกกก”
พลันมีมือมาสะกิดไหล่แย้ แย้ปัดมือออก
“เดี๋ยวก่อน”
มีมือมาสะกิดไหล่อึ่ง
“เดี๋ยววววว”
น้ำค้างยื่นหน้าเข้ามาตรงกลางระหว่างแย้กับอึ่ง
“จะเดี๋ยวอีกนานมั๊ย”
อึ่งกับแย้หันไปเห็นน้ำค้างก็ตกใจ
“ทำอะไรกัน!!!!”
“ชู่ว์ววววว เงียบๆน้ำค้าง เรากำลังแอบฟังลูกพี่กับคุณโรส”
“การแอบฟัง มันไม่ดีรู้มั๊ย เสียมารยาท”
“แล้วน้ำค้างไม่อยากรู้เหรอว่าในป่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมลูกพี่กับคุณโรสออกมาแล้วถึงดูเป็นห่วงเป็นใยกันนัก”
น้ำค้างนิ่ง แล้วก็ยื่นหูเอาแนบกับประตูทันที แย้กับอึ่งเหวอ
“เอ้า!!!”
“ที่แท้ก็อยากรู้เหมือนกัน”
แย้ น้ำค้างกับอึ่งแนบหูกับประตู สามคนตั้งใจฟัง
ในห้องนอนตะวัน ตะวันและโรสรินมองหน้ากันตกอยู่ในภวังค์ ตะวันลังเล สับสน อยากพูดเรื่องจูบ
“โรสริน...คือ...เรื่องในป่า..เอ่อ..เรื่องจะ.. “
โรสรินรู้ทัน โรสรินไม่อยากพูดเพราะยังทำตัวไม่ถูก เลยทำเป็นเปลี่ยนเรื่อง
“เออจริงสิ นายต้องประคบแผล ใช่ๆ”
โรสรินลุกเดินไปหยิบผ้าห่อน้ำแข็ง พลางพ่นลมหายใจอย่างแรง แล้วก็พึมพำกับตัวเอง
“อีตาบ้า..ฉันก็อายเป็นนะ”
ตะวันพ่นลมหายใจออกมาอย่างแรงด้วยความตื่นเต้นเช่นกัน