บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 9 หน้า 42
19 กุมภาพันธ์ 2557 ( 13:43 )
625.8K
เป็นภาพโรสรินกับตะวันช่วยกันเพาะชำกล้วยไม้ ให้ปุ๋ยรักษาดูแลกล้วยไม้ เห็นว่าโรสรินสีหน้ามีความสุขมากๆที่ไร่ตะวัน กลางวัน ทุกคนกำลังรดน้ำ ให้ปุ๋ยแปลงกุหลาบอยู่ ทุกคนหันมองหน้าตะวัน ตะวันดูเครียดและซึม ไม่เหมือนตอนที่โรสรินยังอยู่
“ลูกพี่ ตั้งแต่คุณโรสจากไปเนี่ย ยิ้มออกมาบ้างรึยัง”
ตะวันไม่ตอบ
“อย่าว่าแต่พี่ตะวันเลย พวกเราก็ไม่ยิ้มสักคน”
“เฮ้ออออ เมื่อไหร่ไร่ตะวันจะกลับมาสดชื่นสดใสแบบเดิมสักทีว้า”
อาทิตย์สะกิดตะวัน “พี่ตะวันไปพาพี่โรสกลับมานะครับ”
“พี่นางฟ้าทำให้ไร่เรามีความสุข”
“เป็นอะไรกันไปหมด ตอนไม่มีโรสเราก็อยู่กันได้ไม่ใช่เหรอ ทำหน้าที่ของเรา ใช้ชีวิตของเราไป อดีตมันก็คืออดีตเข้าใจมั้ย!”
ตะวันเดินออกไป ทุกคนมองตามอย่างไม่เข้าใจ
“ให้คนอื่นเข้าใจน่ะ ตัวเองเข้าใจรึเปล่าเห๊อะ”
น้ำค้างและทุกคนมองไปทางตะวันอย่างสงสาร
-
กลางคืนภายในห้องนอนโรสริน ณรงค์มองโรสรินที่หวีผมอยู่หน้ากระจก โรสรินสีหน้าซึม
“หน้าบูดเชียวลูก ไปช้อบปิ้ง ทำหน้า นวดสปา ไม่ได้ทำให้มีความสุขขึ้นเลยเหรอ”
โรสรินส่ายหน้า
“หรือว่าหลานสาวปู่กลายเป็นสาวชาวไร่ไปซะแล้ว”
“โรสยอมรับว่ามันไม่ใช่ชีวิตของโรส แต่โรสกลับชอบ”
“ชอบคน หรือชอบไร่
“ถ้าจะพูดเรื่องนี้ จบ! โรสไม่คุย”
“ไม่คุยก็ไม่คุย ปู่เป็นห่วงโรสถึงอยากให้โรสกลับบ้าน แล้วโรสก็เลือกที่จะเดินออกมาเอง ฉะนั้น ลืมให้ได้ แต่จะทำวิธีไหนเพื่อให้ลืม ต้องหาคำตอบเอง”
ณรงค์ขยี้หัวโรสรินเบาๆ แล้วเดินออกจากห้องไป โรสรินคิดไม่ตก ทำยังไงถึงจะลืมตะวันได้ลง…