บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 9 หน้า 43
19 กุมภาพันธ์ 2557 ( 13:43 )
625.8K
โรสรินยิ้มออกมานิดเดียว เป็นยิ้มแรกตั้งแต่กลับมาถึงกรุงเทพ พีระมองอยู่ก็สงสัย
“ทีแบบนี้ยิ้มออก” พีระมองเคืองๆ “ยังคิดถึงไร่ตะวันอยู่ล่ะสิ”
โรสรินไม่ตอบ รอยยิ้มคลายลง…
“หรือว่าคิดถึงคนในไร่ตะวัน !!!”
โรสรินก็ยังไม่ตอบอยู่ดี สีหน้ากลับมาเครียดเหมือนเดิม
“ใช่แน่ๆ โรซี่จะไปคิดถึงไอ้ตะวันให้รกสมองทำไม?”
โรสรินหันมาเหวี่ยง
“โรสไม่ได้นึกถึงเค้าไม่เคยนึกถึง เค้ากับโรสไม่ได้เป็นอะไรกัน ความผูกพันสักนิดก็ไม่มี โรสจะคิดถึงเค้าทำไม”
แล้วโรสรินก็เดินออกไปเลยอย่างหงุดหงิด พีระบ่นคนเดียว
“ไม่คิดก็ไม่คิด…ไม่คิดแล้วทำไมต้องหงุดหงิดด้วยว้า”
แล้วพีระก็เดินตามโรสรินไปอย่างเอาใจ
โรสรินเดินเข้ามาในโรงแรมควีนโรส พีระเดินตามประกบ
“โรสอยากอยู่คนเดียว พีกลับไปได้แล้ว”
“ไม่ พีอยากช่วยทำให้โรซี่หายเศร้า ให้พีเล่นตลกให้ดูมั้ย”
โรสรินนิ่ง สยบความโกรธ
“ฉี่อะไรให้กำลังใจ”
โรสรินเงียบ ข่มอารมณ์
“ฉี่วิตมันต้องเดินตามหาความฝัน หกล้มคลุกคลานเท่าไหร่ มันจะไปจบที่ตรงไหน แต่จะยังไงก็ต้องไปให้ถึง… อุตส่าห์เล่นซะเยอะ ไม่ตลกเหรอ”
โรสรินดุ จริงจัง “ไปให้พ้นเลยนะพี บอกแล้วไงว่าไม่เป็นอะไร”
พีระจ๋อย โรสรินดูจริงจังมาก
“ไม่เป็นอะไรล่ะ เป็นชัดๆ ห่วงนะ หึงด้วย รู้มั้ยเนี่ย”
โรสรินเดินหนีไปเลย พีระจะตามไปก็ชะงัก ไม่กล้าตาม ได้แต่มองอย่างห่วงๆ