บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 13 หน้า 3
25 กุมภาพันธ์ 2557 ( 15:53 )
625.8K
โรสรินน้ำตาหยดใส่แหวน กุมมือข้างที่มีแหวนแน่น แล้วก็ร้องไห้ออกมา
เสียงเคาะประตูดังขึ้น โรสรินสะดุ้ง หันไปมอง เสียงตะวันดังเข้ามา
"เปิดประตูให้ผมทีสิครับ"
โรสรินชะงัก ก่อนจะลุกขึ้นยืนมองประตู พยายามไม่ส่งเสียงสะอื้น ตะวันยังเคาะประตู ณรงค์ยืนอยู่ด้วย
"โรส...โรสครับ...โรส..."
โรสรินพยายามห้ามใจไม่เปิดประตู
"คุณไม่สบาย หรือว่าเป็นอะไร ผมเป็นห่วง"
โรสรินพยายามกลั้นน้ำตาและประคองเสียงไม่ให้สั่น
"ฉันไม่สบายแค่นิดหน่อย ทานยาแล้ว นายกลับไปเถอะ"
ตะวันกับณรงค์มองหน้ากัน
"ถ้ารู้สึกไม่ดี ก็ไปหาหมอนะลูก"
"ค่ะ"
ตะวันเอามือจับประตู "มีอะไรโทรหาผมได้นะ"
โรสรินกลั้นน้ำตาไม่อยู่ ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก แล้วก็รีบยกมือขึ้นมาปิดปากเพราะกลัวตะวันจะได้ยินเสียง โรสรินก้มหน้า ทรุดลงนั่ง สะอื้นไม่หยุด
ที่ห้องรับแขก ณรงค์เดินออกมาส่งตะวันที่สีหน้ากังวลใจ ณรงค์มองอย่างรู้ทัน ตบบ่าตะวัน
"เอ็งไม่ต้องห่วง ข้าจะคอยดูให้เอง"
ตะวันถอนใจ "ครับ ถ้างั้นพรุ่งนี้ผมจะมาแต่เช้า"
ณรงค์พยักหน้า ตะวันไหว้ลาณรงค์ ณรงค์รับไหว้ ตะวันเดินออกไป
ในห้องนอน โรสรินยังนั่งนิ่ง พลันเสียงมือถือดังขึ้น โรสรินลุกเดินไปหยิบมือถือ พอเห็นชื่อ “เดชา” ก็ชะงักไปนิดนึง ก่อนจะกดรับสาย
"มีอะไร?"
"คุณนี่เล่นละครไม่เก่งเอาซะเลย"
โรสรินนิ่วหน้า "หมายความว่าไง"
"ดูที่นอกหน้าต่าง"
โรสรินแปลกใจ แต่ก็ยอมเดินไปที่ริมหน้าต่าง มองไปที่หน้าประตูรั้วบ้าน เห็นลูกน้องเดชายืนอยู่ โรสรินตกใจ
"เห็นคนของผมแล้วใช่มั๊ย"
โรสรินไม่พอใจ "คุณไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้ คุณกำลังละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของฉัน"
"ผมมีสิทธิ์ทุกอย่างในตัวคุณ นับตั้งแต่วันนี้ จำไว้!!"
โรสรินหน้าเสียอย่างแรง
"คุณต้องทำยังไงก็ได้ ไม่ให้ไอ้ตะวันมันมายุ่งกับคุณ เพราะไม่ใช่แค่คุณ ที่มีคนของผมคอยจับตาดู ไอ้ตะวันก็มีเหมือนกัน ต่อไปนี้ ถ้าคุณทำผิดข้อตกลงที่ให้กับผม ชีวิตไอ้ตะวัน...จบ!!"
โรสรินอึ้งมาก พยายามตั้งสติ
"เรื่องนี้ต้องใช้เวลา"
"เวลาของผม เหลือไม่มาก"
โรสรินสีหน้าแย่มาก แทบทรุดลงไปกองกับพื้น