บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 17 หน้า 2
ซินแสเตือนสติ “ถ้ามันยอมเปิดเผยตัวกับลื้อ แสดงว่ามันต้องคิดแล้วว่า ไม่ลื้อก็มันที่ต้องตายไปข้าง”
“มัน!!!!!! ที่ต้องตาย!!!”
“ลื้อ!!!! มันคิดว่าต้องเป็นลื้อ!!! อีกเดี๋ยวมันจะส่งข่าวมาบอกให้ลื้อไปคนเดียว ไม่เชื่อก็คอยดู”
“ผมคนเดียวก็ไหว”
กิตติไม่เห็นด้วย “แล้วถ้ามันมีเป็นร้อยล่ะครับ ผมว่าคุณอย่าเสี่ยงเลย ดีไม่ดี ซี้แหงแก๋ แถมยาก็ไม่ได้มาด้วย”
คณินเคร่งเครียด ถอนหายใจซ้ำๆ “แต่ยังไง ผมก็จะประกาศลาออกก่อน เพราะถ้ายังไม่ประกาศ มันจะไม่นัดหมายที่ส่งยา”
ซินแสง้วงเปรย “ใช้ยาถอนพิษ แลกกับตำแหน่งหัวหน้าแก๊งสินะ”
กิตติอยากรู้ “ใครกันนะ นอกจากเสี่ยบุ๊ง ที่อยากเป็นหัวหน้าแก๊งอีก”
คณินสงสัย “บางที อาจจะเป็นคนที่เราไม่เคยสงสัยเลยก็ได้!!!” คณินนิ่งคิด
แพนชะงักตรงประตู เพราะเจอวิภาดายืนยิ้มแฉ่ง มือถือถาดใส่ถ้วยซุปไก่ “ม้าให้เอาซุปไก่มาให้จ้ะ กำชับว่าต้องดื่มให้หมดถ้วยนะ ไม่อย่างนั้น ม้าจะมาป้อนให้เอง”
แพนไม่พูดพร่ำทำเพลงหยิบซุปไก่มาซดรวดเดียวหมด แล้ววางกลับลงบนถาด วิภาดามองด้วยความตะลึง “ฝากขอบคุณม้าด้วยนะ ฉันจะไม่ลืมพระคุณเลย”
“พูดอะไรอย่างนั้น ซ้อก็เหมือนลูกคนหนึ่งของม้า ว่าแต่แต่งตัวเรียบร้อยเชียว จะออกไปไหนเหรอ”
“นอนอยู่บนเตียงนานๆมันเบื่อน่ะ ก็เลยจะออกไปเดินเล่นซะหน่อย”
“ฉันว่าซ้อพักให้หายดีก่อนดีกว่า ไปเจอลมเจอแดดเข้า อาการกำเริบขึ้นมาอีกจะไม่คุ้มเสีย”
“ไปไม่ไกลหรอก ไม่ต้องห่วง”
“ถ้าเฮียรู้ เฮียต้องไม่พอใจแน่เลย ตอนซ้อไม่สบาย เฮียอย่างกับซากศพ นั่งเฝ้าซ้อทั้งวันทั้งคืนไม่ไปไหน เฮียทั้งรักทั้งห่วงซ้อมากจริงๆ”
แพนแอบเขินแต่แกล้งทำไม่ตื่นเต้น “คงทำตามหน้าที่น่ะ และก็คงจะทำแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนในชีวิตเขา”
“แต่ไม่มีใครสำคัญเท่าซ้อหรอก”
“เขาจ้างให้มาพูดเหรอ”
“เปล่านะ วิแค่พูดแทนใจเฮียเท่านั้น วิรู้จักเฮียของวิดีที่สุด ถึงจะกล้าบ้าบิ่นแค่ไหน แต่บางเรื่องก็ไม่ได้เรื่อง!!!”
“ไม่ได้เรื่อง เรื่องอะไรเหรอ!??”
“ความลับของเฮีย!”
“ความลับ!!! อะไรเหรอ???”
“เอาไว้ซ้อหายก่อนนะ วิจะบอก กลับเข้าห้องไปนอนพักผ่อนได้แล้ว ไปนะ” วิภาดาเดินจากไปอย่างอารมณ์ดี
แพนมองตามด้วยความงง “ความลับ?”