บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 8
ในห้องทำงาน โรงสีเสี่ยเส็ง คณินดึงแพนเข้ามาชิดตัว ทั้งคู่มองหน้ากันอย่างเอาเรื่อง
“อยากรู้ไม่ใช่เหรอ ว่าทำไมอยากได้มาอยู่ใกล้ๆ”
“ทำไม”
“เพราะจะได้จับตามองเธอทุกฝีก้าวยังไงล่ะ”
“จับตามอง?”
“ใช่ คราวนี้จะคิดทำอะไรก็คงลำบากแล้วล่ะ”
“ไม่ขังฉันไว้ซะเลยล่ะ”
“ไม่เลว ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะ” คณินแกล้งก้มหน้าเข้าหาแพน
แพนทั้งโกรธทั้งกลัว ดิ้นรนให้ตัวเองหลุดจากมือของคณิน แต่ไม่สำเร็จ “ถ้างั้นก็ไปขอฉันเลยสิ”
“ไปแน่ แต่ขอมาเป็นเมียเก็บ ไม่ตบไม่แต่งหรอกนะ กลางวันก็ทำงานในครัว กลางคืนทำงานบนเตียง!!!” แพนตบหน้าคณินไปเต็มแรงด้วยความโมโห คณินยิ้มซาดิสม์ เลือดซึมมุมปากนิดๆ “บนเตียงที่พูดนี่ หมายถึงคอยดูแลป๊าฉัน!!!”
แพนอ้าปากค้าง “อ้าว!!!”
“แห้งอย่างกับไม้กระดาน คิดว่าฉันพิศวาสมากนักรึไง”
โทรศัพท์ที่โต๊ะทำงานเสี่ยเส็งดังขึ้น....หงส์โทรมา คณินคว้าโทรศัพท์มารับพอรู้ว่าเป็นหงส์ ก็ปั้นเสียงระรื่นทันที
“ว่าไงน้องหงส์ กำลังคิดถึงอยู่พอดีเลย” แพนคิดว่าแฟนคณินโทรมาเลยงอน ชักสีหน้าใส่ คณินฟังหงส์บอกเรื่องพ่อเสีย “อืม....เฮียจะไปให้เร็วที่สุด” คณินวางโทรศัพท์ จากสีหน้าระรื่นเปลี่ยนเป็นเครียดแล้วเดินออกไป
“น้องหงส์...คงจะสวยมากล่ะสิ ถึงต้องรีบไปหา” แพนมองตามหลังคณิน ด้วยความหมั่นไส้ปนงอน
ศาลเจ้าปากน้ำโพ ซกเค็งนั่งไหว้เทพเจ้าในศาลอย่างสงบนิ่ง เพื่อขอพรให้เสี่ยเส็งฟื้นโดยเร็ว อยู่ๆเสียงเสี่ยงเซียมซีดังขึ้นอย่างแรง ซกเค็งลืมตาด้วยความตกใจ
ซกเค็งเห็นมนสิชาที่นั่งอยู่ข้างๆ กำลังสะบัดกระบอกเซียมซี หัวโยกหัวคลอน จนเซียมซีกระเด็นออกจากกระบอก 1 อัน “ได้แล้ว หมายเลขสิบเอ็ด เนื้อคู่จงมา เนื้อคู่จงมา เพี๊ยงงงงง”
ซกเค็งแอบส่ายหน้าเล็กๆ หันมาไหว้เทพเจ้าขอพรต่อ
มนสิชาลุกไปหยิบใบเซียมซีมานั่งอ่าน มนสิชากรี๊ด “บุพเพอาละวาด ไม่คลาดแคล้ว...ฉันกำลังจะได้เจอเนื้อคู่แล้ว”
เพื่อนๆ พลอยตื่นเต้น “ไหนๆ จริงด้วย รวยหรือจน”