บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 8 หน้า 2
“ต้องรวยสิ สวยอย่างฉัน ต้องเป็นคุณนายเท่านั้น”
“แล้วคู่หมั้นเธอล่ะ”
“แหยะ ทั้งจนทั้งกระจอก ฉันไม่มีทางแต่งงานด้วยหรอก”
ซกเค็งลืมตาขึ้นอีกครั้ง “นี่แม่หนู ถ้าอยากจะสบายก็ต้องขยันๆ อย่ารอแค่วาสนา”
มนสิชาไม่พอใจ “เกี่ยวไรด้วย”
วิภาดาเดินเข้ามา “ม๊า กลับกันเถอะ เฮียมารับแล้ว”
ซกเค็งพยักหน้า หันมองมนสิชาอีกครั้ง เจ้าหล่อนสะบัดหน้าใส่ ไม่แคร์
วิภาดาประคองซกเค็งเดินออกมาจากศาลเจ้า คณินที่ยืนรออยู่กับกิตติและลูกน้อง 2 คน เดินไปรับซกเค็งและวิภาดา “ม้ามาสวดมนต์ทุกวันแบบนี้ อีกไม่นาน ป๊าต้องฟื้นแน่”
“ม้าทำอย่างอื่นไม่ได้ นอกจากสวดมนต์ คอยดู ม้าจะสวดให้ถึงสวรรค์ชั้นดาวดึงเลย” คณิน ซกเค็ง วิภาดาเดินคุยกันออกมาประสาแม่ลูก “ถ้ารู้ว่าป๊าลื้อจะเป็นแบบนี้ ม้าส่งลื้อเรียนหมอก็ดี”
“ถ้ารู้ว่าป๊าจะเป็นแบบนี้ ผมไม่ไปเรียนที่กรุงเทพฯก็ดี”
วิภาดาเย้า “ถ้ารู้ว่าเฮียยัง... (เวอร์จิ้น)”
คณินปราม “วิ....”
ซกเค็งสงสัย “ยังอะไร ทำไมไม่พูดให้จบ”
วิภาดาหัวเราะ “คือเฮียเขา...”
คณินแทรก “ไม่มีอะไรม๊า วิคงหมายถึงยังหล่อใสเหมือนเดิม หล่อมาก หล่อผ่าเหล่าผ่ากอ” คณิน ซกเค็ง วิภาดาหยุดเดินตรงหน้ากิตติที่ประตูรั้วหน้าศาลเจ้า คณินกระซิบกับกิตติ “ไปจัดการให้สิ้นซาก”
กิตติเหี้ยม “น้อมรับคำสั่งครับผม” กิตติรับคำสั่งแล้วเดินไปอีกทาง
คณิน ซกเค็ง วิภาดาและลูกน้อง 2 คนเดินไปอีกทาง
มนสิชากับเพื่อนเดินคุยเจาะแจ๊ะออกจากศาลเจ้า ร่ำลา โบกมือบ๊ายบายกันแล้วแยกทาง มนสิชาเดินมาทางเดียวกับกิตติ
กิตติเดินเป่าปากอารมณ์ดีมาตามทางเดินริมฟุตบาท มนสิชาเดินตามหลังมาติดๆ อารมณ์ดีไม่แพ้กัน เพราะกำลังจะได้เจอเนื้อคู่ มนสิชาฝันๆ “เนื้อคู่ของฉัน หน้าตาเป็นยังไงนะ” กิตติปวดท้องร่ำๆ พยายามกลั้นไว้ แต่สุดท้ายก็ตดออกมาจนได้ มนสิชาที่เดินตามหลังได้กลิ่นเหม็นเหมือนศพตายก็หน้านิ่วคิ้วขมวด สูดจมูกฟุดฟิด มนสิชาตกใจ “กลิ่นซากศพ!”
กิตติโล่งสบายท้อง นึกว่าไม่มีใครอยู่แถวนี้ เลยซ้ำอีกสองดอก “กินของดีแล้วเป็นแบบนี้ทุกที”
มนสิชาตกใจตาเบิกโพลง เหม็นจนสุดกลั้น เลยหันไปอาเจียนใส่ต้นไม้ข้างทาง กิตติได้ยิน หันกลับไปมอง เห็นคนไม่สบายก็ตกใจ ความที่เป็นคนดีมีเมตตา วิ่งรี่เข้าไปหาเธอทันที “คุณครับ เป็นอะไรรึเปล่า มีอะไรให้ช่วยมั้ย!!!”