บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 2
แพนที่เพิ่งกลับจากไปทำงานโรงสี ย่องเข้ามาทางหลังบ้าน
ได้ยินเสียงหลินตวาด “หยุดนะ!!!!”
แพนตกใจ ผงะ...พอได้สติก็รีบกระโดดหลบหาที่บังตัวได้ เสี่ยเป้งซึ่งกำถุงผ้าเล็กๆที่ใส่ทองไว้ เดินรี่ออกมาทางหลังบ้าน หลินตามติด พยายามจะคว้าถุงใส่ทองคืน ทั้งคู่แย่งยื้อกันไปมา ขณะเถียงกันไปด้วย
“ทองเส้นสุดท้ายแล้วนะเฮีย หมดเส้นนี้ หมดตัว!!!”
“อั๊วะสัญญา อั๊วจะถอนทุนคืนให้ได้ ลื้อเตรียมกระสอบไว้ใส่ทองได้เลย”
“เตรียมปี๊บไว้คลุมหัวสิ หมดตูดหนนี้ สงสัยต้องเอาตับไตลื้อไปตึ๋ง ใช้หนี้”
เสี่ยเป้งพูดลอยๆ “อั๊วะไม่เอาลื้อไปตึ๋งก็ดีแค่ไหนล่ะ”
“เฮีย!!!! ทำไมพูดหมาๆยังงี้ ถ้าจะขายใครขึ้นมาจริงๆล่ะก็ คนๆนั้นก็คือนังแพน ขายมันเลย!!!”
“ใจเย็นๆ อั๊วะพูดเล่นน่า...อั๊วะจะขายลูกขายเมียกินได้ไง อั๊วะไม่จัญไรขนาดนั้น ยิ่งเมียแสนดีอย่างลื้อ อั๊วะต้องเก็บไว้กราบไหว้บูชา” หลินเกือบเคลิ้ม เสี่ยเป้งฉวยโอกาสตอนเมียเผลอ วิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว
หลินเจ็บใจ ตะโกน “อาเป้ง!!! ถ้าลื้อไม่คืนทองให้อั๊วะ อั๊วขายนังแพนแน่ !!!”
แพนเครียดหนัก “คิดว่าอั๊วะจะอยู่ให้ขายเหรอ?”
บ้านเสี่ยเส็ง เสี่ยเส็ง ซกเค็ง วิภาดานั่งคุกเข่า พนมมือไหว้ป้ายบรรพชนบนหิ้งบูชา...
“อากง ตระกูลเราจะหมดแค่นี้ไม่ได้นะ อาคิ้มอีต้องปลอดภัย”
“กลับมาหาม้านะ แล้วม้าจะทำอาหารอร่อยๆให้ลื้อกินทุกวันเลย”
“ถ้าเฮียไม่กลับมา ฉันจะเปิดเผยความลับทุกอย่างของเฮียนะ”
เสี่ยเส็ง กับซกเค็ง “อะไรวะ”
วิภาดาเม้มปากแน่น ส่ายหน้า
คณินยืนอยู่ตรงประตูรั้วบ้าน ลูกน้องเสี่ยเส็ง 4 คน ยืนหน้าถมึงทึง ล้อมคณินไว้
“อั๊วะมาหาเสี่ยเส็ง”
“เถ้าแก่ไม่อนุญาตให้ใครเข้าพบเวลานี้ กลับไปซะ”
“แต่อั๊วะอนุญาตให้เสี่ยเส็งพบอั๊วะ เปิดประตู!”
ลูกน้องพูดกันเอง “สงสัยพวกจรจัดจะมาขอเงินเถ้าแก่”