บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 2 หน้า 2
ลูกน้องคนแรกส่งเสียงเหี้ยม “ที่นี่ไม่ใช่โรงทาน ถ้าไม่มีข้าวกิน ไปที่ศาลเจ้าโน่น”
คณินโอด “ก็อั๊วะอยากกินข้าวที่บ้านนี้”
ลูกน้องทั้งสี่คน ดึงปืนออกมาจ่อคณิน ด้วยท่าทางขึงขัง “จะไปดีๆ หรือไปทั้งเลือด”
คณินหัวเราะ “โหดซะไม่มีล่ะ” คณินขี้เกียจจะเซ้าซี้ เลยยอมถอยออกไป
คล้อยหลังคณิน กิตติเปิดประตูรั้วออกมา “เอะอะอะไรกันวะ!!”
“คนจรจัดครับ เราไล่ไปแล้ว วิ่งหางจุกตูด”
ลูกน้องทั้ง 4 หัวเราะสนุก กิตติพยักหน้ารับรู้ มองตามหลังคณินที่ค่อยๆ เดินหายไปในความมืด “เฝ้าหน้าบ้านดีๆ อย่าให้คนแปลกหน้าเข้าใกล้ประตูอีก”
โรงสีเสี่ยเส็งโดนบุก มีคนต่อสู้กัน
เช้าวันใหม่ ภายในโกดังข้าวถูกลื้อค้นกระจุยกระจาย ข้าวของเสียหายกลาดเกลื่อน เสี่ยเส็งยืนมองความเสียหายด้วยความเครียด แต่นิ่งและมีสติ
กิตติถาม “มันได้อะไรไปบ้างครับ”
“ตำแหน่งหัวหน้าแก๊งไง”
“เสี่ยบุ๊ง”
เสี่ยเส็งหันไปทางไท ซึ่งมีสภาพสะบักสะบอม แผลห้อเลือด ฟกช้ำทั้งตัว ยืนรวมตัวอยู่กับคนงานอื่นๆ “ลื้อคือคนที่ต่อสู้กับคนร้ายเมื่อคืนใช่มั้ย”
“ครับ ผมขอโทษครับ ที่จำหน้าคนร้ายไม่ได้”
“ไม่เป็นไร ลื้อทำดีที่สุดแล้ว อั๊วะติดหนี้ลื้อ”
สายตาของไทมีแววยิ้มเยาะเล็กๆ
ที่ศาลเจ้าปากน้ำโพ คณินตื่นนอน ล้างหน้าล้างตาแล้วหันไปคุยกับรูปปั้นเทพเจ้า “รู้แล้วทำไมคนเราถึงต้องฆ่ากัน คนบางคนก็สมควรตายจริงๆ ไม่ต้องคุ้มครองผม แต่ขอให้ท่านคุ้มครองครอบครัวของผมก็พอ”
“ท่านไม่ว่าง” ซินแสง้วงยกรูปปั้นเทพเจ้าองค์นั้นออกไป
“ไม่ว่างได้ไงครับ นี่มันหน้าที่ของท่าน อย่าอู้สิ”
“ซี๊ซัวะ ครอบครัวลื้อ ลื้อก็คุ้มครองเอาเองสิ โยนภาระให้คนอื่น ใช้ได้ที่ไหน” ซินแสง้วงไม่สนใจคณิน เพ่งตรวจตราสภาพรูปปั้นของเทพเจ้าต่างๆ เพื่อเตรียมซ่อมแซม
คณินได้คิด