บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 2 หน้า 4
เสี่ยบุ๊งตีขลุม “ต้องรู้สิ ก็อีพูดเองว่าให้เลือกหัวคนใหม่ อั๊วะแค่ทำตามเจตนารมณ์ของอี ด้วยความเคารพ”
มนชิตแสร้งเปรย “แต่ยังไม่ถึงกำหนดนี่ครับ”
“ต่อให้ถึง ลูกชายของอีก็ตายไปแล้ว” เสี่ยบุ๊งหยุดนิดหนึ่ง “อ่ะหยวนๆ อั๊วให้เวลาแค่เที่ยงวัน ถ้ายังไม่มีผีที่ไหนโผล่มา”
“3 นาที!!!”
“เรื่องนี้ คงต้องอาศัยสวรรค์ชี้แนะ” เสี่ยบุ๊งหัวเราะชอบใจ
ทุกคนเงยหน้ามองนาฬิกา พล ทรง จิ๋นลุ้นให้คณินมา ที่เหลือยิ้ม พยักหน้า เตรียมฉลอง
เสี่ยเป้งยกน้ำชาขึ้นชูเหนือศีรษะ “เพื่อจะประกาศความยิ่งใหญ่ เรามานับถอยหลังพร้อมกันให้ดังๆ...เก้า แปด เจ็ด”
ทุกคนยกน้ำชาตาม พล ทรง จิ๋นจำใจยก แต่ไม่ร่วมนับถอยหลัง ทุกคนพร้อมกัน “หก ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง!!!!”
ทันใดนั้นเอง เสียงประทัดก็ดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นจากภายนอก ทำให้เสี่ยบุ๊งตกใจ ทำถ้วยน้ำชาหลุดมือ กระแทกพื้น แตกโพละ!!! เสียงเซ็งแซ่ของผู้คนภายนอกและเสียงดนตรีจากคณะเชิดสิงโตก็ดังสนั่นสำทับ
เสี่ยเป้งโวย “เกิดอะไรขึ้น!!!”
หน้าสมาคมเหยี่ยวแดง ขบวนสิงโตเชิดอย่างคึกคัก ชาวบ้านจำนวนมากแห่แหนกันมาดู แพนแหวกฝูงชนเข้ามา มองไปยังตัวสิงโตเจ้าปัญหาที่ขโมยกระเป๋าเธอมา สมาชิกแก๊งเหยี่ยวแดงกรูกันออกมาหน้าสมาคม เห็นผู้คนมากันทั้งตลาด ก็ตกใจกึ่งประหลาดใจ เสียงชาวบ้านต่างๆดังระงม
“ขอให้เสี่ยบุ๊ง เฮง เฮง เฮง”
เสี่ยบุ๊งงง “อะไรวะเนี่ย”
เสี่ยเป้งสงสัย “ลื้อให้คณะสิงโตมาเชิดแสดงความยินดีด้วยเหรอ”
“เปล่า”
ชาวบ้านต่างถามกันระงม “ไหนล่ะ ข้าวสารที่จะแจก ข้าวสารๆๆๆ”
“ใครบอกว่าอั๊วะจะแจกข้าวสาร อยากได้ก็ซื้อเอาสิ” เสี่ยบุ๊งถามพวกสิงโต “แล้วใครบอกให้พวกลื้อมาเชิดสิงโตตอนนี้ห๊า หนวกหู หยุดเดี๋ยวนี้!!!”
สิงโตคณินยังคงเชิดไม่หยุด เชิดแล้วกระโดดเพื่อต่อตัวไปหน้าระเบียงบ้าน แล้วถอดหัวออกเป็นคณิน เสี่ยบุ๊งตกใจ อึ้ง หน้าถอดสี มนชิตช็อก เสี่ยเป้งแค่งง ไหนว่าตายแล้ว
เสี่ยบุ๊งชี้ “ลื้อ!!!”
ทรงยิ้ม “อาคิ้มใช่ไหม”
กิตติตะโกนลั่น “นายน้อย นายน้อยจริงๆด้วย” กิตติวิ่งแทรกฝูงชน เข้ามาหาคณินด้วยความดีใจ “เถ้าแก่ให้ผมมาส่งข่าวว่าท่านติดธุระมาไม่ได้ เรื่องเลือกหัวหน้า...”
คณินตอบเอง “เลยให้กระผมมาแทนครับ!!!”