บทละครโทรทัศน์ รักเร่ ตอนที่ 8 หน้า 4
ปัทมาตบมือ หัวเราะชอบใจ สีหน้าสะใจมาก “รู้แล้วค่ะ สะใจสุดๆ ถึงตอนนี้ฉันจะยังทำอะไรไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าคุณรามิลรู้รักษาตัวรอดจากปากเสือปากชะนีอย่างยายเพียงเพ็ญได้ ฉันก็พอใจแล้วค่ะ ส่วนนังวายูน ฉันก็คิดว่ามันคงไม่กล้าติดต่อกับคุณรามิลแล้วล่ะ เจอคุณนิตยาขู่เข้าไปแบบนั้นน่ะ”
“แหม คุณนิตนี่ก็เป็นนางร้ายตัวแม่เหมือนกันนะคะ ถึงกับจ้างนักสืบให้ไปสืบเรื่องครอบครัวนังวายูนที่กรุงเทพฯ สืบจนรู้หมดว่านังวายูนมีญาติผู้ใหญ่เป็นใครบ้าง เฮ้อ ฉันคิดถูกแล้ว..ที่ไม่เคยคิดอยากจะเป็นหลานสะใภ้คุณนิต เพราะฉันคงรับมือเธอไม่ไหวแน่” กัญญารัตน์ทำหน้าเสียวสยอง
ปัทมาฟังแล้วก็อึ้ง หน้าเสียไปเหมือนกัน
รามิลพาคณะคนไทยมาเที่ยวที่ปราสาท HOHENSALBURG แล้วปล่อยให้คณะเดินเที่ยวกันตามสบาย รามิลยืนรออยู่ตรงจุดนัดพบ แล้วก็อดคิดถึงตอนที่มาเที่ยวกับวายูนไม่ได้
เขานึกถึงตอนที่นักท่องเที่ยวมาช่วยถ่ายรูปคู่ให้รามิลกับวายูน รามิลเอามือโอบเอววายูนไว้
“ชีสสสสสส..”
รามิลกับวายูนยิ้ม มีเสียงกดชัตเตอร์รัวๆ 2-3 ครั้ง
“ภรรยาคุณเป็นผู้หญิงที่สวยมาก คุณเป็นผู้ชายที่โชคดีมากๆเลยรู้ไม๊”
รามิลหันไปยิ้มขำๆกับวายูน เห็นวายูนอายจนหน้าแดงก็ยิ่งขำใหญ่ รามิลคิดถึงวายูนแล้วก็ขำ แล้วหยิบมือถือขึ้นมาคิดจะกดหาวายูน แล้วนึกขึ้นได้ว่าเบอร์วายูนหายไป ก็หงุดหงิดฮึดฮัด แล้วคิดได้โทรเข้าสถานทูต
อนุชากำลังพูดโทรศัพท์กับรามิล หน้าแหยๆ “แฟ้มข้อมูลของคุณวายูน คุณหญิงนิต้าให้คนมาขอไปยังไม่ได้เอามาคืนเลยครับ”
“ต้องเป็นฝีมือคุณน้าแน่ๆ“ รามิลฮึดฮัดขัดใจ
ทางด้านนิตยากำลังพูดโทรศัพท์กับจงกลนี “ทางนี้เรียบร้อยทุกอย่างค่ะท่านหญิง “
“งั้นปลายเดือนหน้า..เราเจอกันค่ะ..” จงกลนีกดตัดสาย แล้วหันไปมองเข้าไปในห้องข้างใน เห็นน้อยกำลังช่วย ม.ร.ว.จุลมณีลองชุดแต่งงานอยู่ จงกลนียิ้มพอใจ
ม.ร.ว.จุลมณียืนลองชุดแต่งงานด้วยน้ำตาซึม น้อยแอบบีบมือให้กำลังใจเบาๆ
ฝ่ายปรัชญานั่งมองมือถืออย่างชั่งใจจะโทรไป หรือรอให้ม.ร.ว.จุลมณีโทรมาดี
เมืองซัลสบวร์ก รามิลกำลังพากลุ่มคนไทยเที่ยว หนึ่งในคนที่มาเที่ยวเดินเข้ามาตบบ่ารามิล “ขอบคุณมากนะครับ..คุณรามิล คุณพาพวกเราเที่ยวได้เหมือนไกด์อาชีพเลยนะเนี่ย รู้ตัวรึเปล่า”
“ผมเรียนรู้มาจากคนที่เคยพาผมมาเที่ยวที่นี่มาก่อนน่ะครับ”รามิลคิดถึงวายูนขึ้นมาทันที
เวลาเดียวกัน วายูนกำลังขะมักเขม้นฝึกออกเสียงตามที่ได้ยินจากหูฟัง มีนิโคไลนั่งเรียนด้วยที่โต๊ะติดๆกัน