บทละครโทรทัศน์ บ่วงอธิฏฐาน ตอนที่ 15
ท้องพระโรงวังสูริยะ อริยะมองหน้าบุษกรแล้วเอ่ยอย่างตื่นเต้น “แน่แล้วรึ..บุษกร เจ้าให้หมอหลวงตรวจดูแน่ชัดแล้วรึยัง..”
“ยัง..ท่านพี่ แต่ข้าแน่ใจ เพราะมีหลายสิ่งในกายข้าผิดปกติไป” บุษกรทำท่าเหนียมอาย
กัมพูทักท้วง “อย่างไรเสียก็ควรให้หมอหลวงตรวจให้ละเอียดเสียก่อนเถิด ก่อนที่ข่าวนี้จะแพร่สะพัดออกไป”
สูริยะยินดียิ่ง “ข้าหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ความรู้สึกแน่ใจของเจ้าจะกลายเป็นความจริงบุษกร เพราะนั่นจะกลายเป็นข่าวดี ยิ่งกว่าข่าวดีใดๆ สำหรับจันทรปุระ”
ปุณณะยินดีเช่นกัน “จันทรปุระจะยิ่งเจริญมั่งคั่งมั่นคงด้วยรัชทายาทองค์ต่อไป”
สูริยะปลาบปลื้ม “นับเป็นพรอันประเสริฐจากองค์เทวะ ขอบใจเจ้ามากบุษกร ขอบใจสำหรับข่าวดียิ่งนี้”
กัมพูมองบุษกรอย่างชั่งใจ บุษกรหลบสายตากัมพู แลลงกราบสูริยะ
เรือนเกศอาภา อุษาบ่นกับเกศอาภา “นางก็แค่คิดไปเอง ฝันไปเอง แล้วก็ตั้งใจจะข่มให้ตำแหน่งพระอัครชายาอยู่เบื้องต่ำกว่านางเท่านั้น อย่าไปสนใจนิทานของนางเลย หมอหลวงคนเดียวเท่านั้นที่จะยืนยันเรื่องนี้ได้”
“ข้ามิได้คิดอิจฉานางแม้แต่น้อย หากนางมีวาสนาได้เป็นผู้ให้กำเนิดรัชทายาทเพื่อสืบบังลังก์ตามบัญชาแลประสงค์เทวะ ก็เป็นเรื่องที่ข้าสมควรร่วมแสดงความยินดีกับนางมิใช่รึอุษา”
“อะไรๆ เจ้าก็อ้างเพื่อจันทรปุระ ทบทวนดูสิ่งที่นางทำกับเจ้าเสียบ้างเถิด จำมิได้รึว่า จิตใจนางร้ายกาจเพียงใด”
“อุษา ..จงน้อมรับทุกสิ่งที่เทวะบัญชาลงมาเถิด” เกศอาภาทำใจได้
“เทวะลำเอียง เทวะตาพร่ามัวไปข้างหนึ่ง”
“อุษา” เกศอาภาส่งเสียงดุเพื่อปรามไม่ให้ก้าวล่วง
“ข้าจะคอยหัวร่อให้ท้องแข็ง เมื่อหมอหลวงประกาศว่าข่าวดีของนางเป็นแค่นิทานเรื่องหนึ่งเท่านั้น” อุษาเลี่ยงคลานออกไป
หลังเรือนเกศอาภา อุษาปรับทุกข์กับคีริน
“ทั้งองค์สูริยะ องค์อริยะ ท่าทางตื่นเต้นกับข่าวนี้มาก” คีรินบอกสีหน้าเคร่งเครียด
อุษาก็เครียดไม่แพ้กัน “เราควรเข้าไปรายงานเรื่องที่นางสมรู้ร่วมคิดกันกับไอ้หมอผีอุบาทว์ทำเรื่องอัปรีย์ ให้องค์อริยะ องค์สูริยะ รับรู้”