บทละครโทรทัศน์ บ่วงอธิฏฐาน ตอนที่ 15 หน้า 2
“ก็บอกเจ้าแล้ว หลักฐานไม่มีแล้วจะเอาผิดนางได้อย่างไร”
“หลักฐานไม่มี แต่หากเราสองคนยืนยันมั่นคงก็ต้องเป็นพยานกันได้..มิใช่รึ”
“แค่คำพูด หามีน้ำหนักเพียงพอไม่ อีกอย่างข้าว่า นางกล้าทำความผิด นางก็คงคิดวางแผนเอาตัวรอดมาเป็นอย่างดีแล้ว ขนาดไอ้หมอผีนั่นยังหมดโอกาสที่จะพูดเลย”
“อย่างไรเสีย ข้าก็เห็นว่าเราควรต้องทำอะไรบางอย่าง...วันข้างหน้าหากต้องกราบกรานแลเรียกนางว่าพระอัครชายา ข้าขอกลั้นใจตายเสียดีกว่า” อุษาหัวเสีย พยายามคิดหาทาง
“เจ้านี่ชอบตีตนไปก่อนไข้ รอฟังหมอหลวงเถิด นิทานอย่างไรเสียก็เป็นแค่นิทาน..” คีรินเอ่ยปลอบ
เรือนบุษกร อริยะเดินวนไปมา เหมือนร้อนใจนั่งไม่ติดที่
บริวารมารายงาน “หมอหลวงมาถึงแล้ว องค์อริยะ”
หมอหลวงก้าวขึ้นมาบนเรือน
“นางบ่นแต่ว่ามีอาการวิงเวียน ได้กลิ่นสำรับอาหารก็พะอืดพะอม เจ้าตรวจดูให้ละเอียดทีเถิด ว่านางกำลังตั้งท้องใช่รึไม่” อริยะรีบบอกอาการของบุษกรกับหมอหลวง
“ด้วยวิชาความรู้ทั้งหมดที่ข้ามี ข้ายินดีรับใช้สนองพระเดชพระคุณ” หมอหลวงเดินตามอริยะเข้าไปที่ห้อง
บุษกรนอนอยู่บนตั่ง บริวารพัดวี หมอหลวงตามอริยะเข้ามา
“หมอหลวงมาแล้ว บุษกรให้หมอตรวจดูอาการเจ้า ทุกคนจะได้สิ้นความกังวลเสียที” อริยะเอ่ยบอก
“ท่านพี่โปรดเมตตาน้องสักสิ่ง...น้องกลัวเหลือเกินว่าความจริงที่น้องต้องเผชิญจะทำให้ท่านพี่ผิดหวัง ท่านพี่ปล่อยให้น้องเผชิญความจริงนั้นตามลำพังเถิด หากมิใช่ข่าวดีน้องก็ขอเสียใจแต่เพียงลำพัง...มิอยากให้ท่านพี่ต้องเห็นน้ำตาแห่งความเสียใจของน้อง..” บุษกรออดอ้อน
“เอาเถอะ..บุษกร..เราจะออกไปคอยข้างนอก ไม่ว่าความจริงจะเป็นข่าวดีรึไม่ เราก็พร้อมจะรับฟัง” อริยะออกไปจากห้อง
บุษกรหันไปทางบริวารที่ประจำงานพัด แล้วขับไล่ด้วยสายตา บริวารวางพัดแล้วคลานออกไป
“ขอประทานอนุญาตพระชายา”
บุษกรยื่นมือออกมาให้หมอหลวง หมอหลวงวางมือบุษกรลงบนหมอน แล้วจับดูชีพจร หมอหลวงตั้งใจตั้งสติตรวจดูชีพจร สายตาบุษกรค่อยๆ กวาดไปจ้องมองหน้าหมอหลวง
เรือนเกศอาภา อุษายังแค้นเคือง “ข้าจะไปวิงวอนต่อหน้าองค์เทวะ หากเทวะประสงค์ให้รัชทายาทถือกำเนิดด้วยนาง ข้าจักวิงวอนให้เทวะเปลี่ยนใจ”
“อุษา....เจ้ากำลังหมิ่นเทวะ” เกศอาภาดุ
“แต่คนจิตใจวิปริตเยี่ยงนาง ไม่สมควรได้บุญบารมีนี้”