บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 11 หน้า 2
“ชั้นขอเงินสองล้านคืน แล้วชั้นจะให้คนอื่นสืบเรื่องนี้แทนเธอ”“คุณชลลัมภีร์ ฉันแค่อยากจะขอเวลาเพิ่ม”“ถ้าเธอจะใช้เวลานานขนาดนี้ เพื่อที่จะได้หลักฐานมาแค่ว่าคฑาไม่ใช่เกย์ ทั้งวงมีกันแค่สี่คน แค่หาหลักฐานว่าใครเป็นเกย์ แค่นี้ก็ไม่มีปัญญาพิสูจน์? ต่อไปชั้นจะเชื่อเธอได้ยังไง ทำงานชุ่ยๆแบบนี้” “ถ้าคุณชลลัมภีร์คิดว่าจะมีคนอื่นสืบเรื่องวงในของบลูปริ๊นซ์ได้ดีกว่าผู้จัดการวง ก็ได้ค่ะ”ชลลัมภีร์หัวเราะ “ก็ได้ ชั้นให้เวลาเธออีก 1 เดือน ถ้าชั้นไม่ได้หลักฐานที่เชื่อถือได้ เธอจะได้รู้แน่ว่ากำลังเล่นอยู่กับใคร” “ขอบคุณค่ะ ครั้งต่อไป ฉันยืนยันว่าจะตรวจสอบข้อมูลให้เรียบร้อยก่อนที่จะส่งถึงมือคุณแน่นอน” ชลลัมภีร์คืนทั้มไดรฟ์ให้พรนางฟ้าอย่างเยือกเย็น พรนางฟ้ารับมามือสั่น
“ส่วนเรื่องเช็ค...”“ชั้นไม่สนเงินแค่ล้านสองล้านหรอก แต่รู้ไว้เลยนะ ถ้าเธอไม่ได้หลักฐานมา...ชั้นจะทำให้เธอต้องหาเงินมาคืนชั้น...มากกว่าจำนวนเงินในเช็คนั่น...เป็นสิบเท่าแน่ ไม่งั้น ก็เตรียมหายไปจากโลกนี้ได้เลย จำไว้” ชลลัมภีร์เดินขึ้นรถไปอย่างเยือกเย็น พรนางฟ้ากับบัวบุหงาตกใจ เครียดมาก จับมือปลอบใจกัน
รถมอเตอร์ไซค์ของบัวบุหงาแล่นมาจอดหน้าสถานที่ห้องแถลงข่าว แพรพิณที่รออยู่แถวนั้นวิ่งมาหา “เป็นไงบ้าง คุณชลลัมภีร์เค้าว่าอะไรมั้ย”บัวบุหงาถอดหมวกกันน็อค “จะเหลือหรอ” “คุณชลลัมภีร์ให้เวลาแค่ 1 เดือน พิสูจน์ให้ได้ว่าใครกันแน่ที่เป็นเกย์”“แล้วเรื่องเงินล่ะ” แพรพิณรีบถาม พรนางฟ้ากับบัวบุหงามองหน้ากัน เครียดมาก
“เค้าบอกว่า...ถ้าเราหาหลักฐานมาไม่ได้ เค้าจะทำให้เราต้องจ่ายคืนเค้า...ยี่สิบล้าน”
แพรพิณขาอ่อน หยิบยาดมมาดม “นี่เรากำลังเล่นกับพวกมาเฟียอยู่เหรอ แม่จ๋าช่วยด้วย”
“ฟ้า...ไม่มีทางอื่นเลยเหรอวะ”
“แก...ชั้นกลัว” แพรพิณเริ่มหวั่น “เราไม่มีทางเลือก ต้องทำงานนี้ให้สำเร็จเท่านั้น”
“นี่มันชักจะไปกันใหญ่แล้ว พวกแกไม่สงสัยเหรอ ว่าทำไมเค้าถึงอยากรู้นัก ว่าบลูปรินซ์คนไหนที่เป็นเกย์ขนาดนี้” พรนางฟ้าอึ้ง “นั่นสิ ชั้นก็ไม่เคยคิดเรื่องนี้เลย เลยไม่ถาม”“เอ๊า แล้วทำไมไม่ถามล่ะฟ้า”“ก็ชั้นคิดว่ามันเป็นความลับของลูกค้า เค้าไม่อยากบอก ชั้นก็ไม่ได้อยากเข้าไปยุ่ง”“โอ๊ย...งั้นขอให้เค้าอย่าทำเรื่องร้ายๆ เลยเหอะ”“นั่นสิ” พรนางฟ้าเงียบ “ว่าแต่ คุณชลลัมภีร์เค้ารู้ว่าคฑาไม่ได้เป็นเกย์ ก่อนที่ชั้นจะบอกเค้าได้ยังไง?” สามสาวมองหน้ากัน เพราะตอนนี้เรื่องมันเลยเถิดไปกว่าที่คิดแล้ว