บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 11 หน้า 3
ห้องทำงานชลลัมภีร์ ชลลัมภีร์คุยโทรศัพท์กับนาเดียร์
“นาเดียร์ไปสืบเรื่องคฑามาให้ละเอียด ต่อให้มันไม่ได้เป็นเกย์ ชั้นก็ต้องการข่าวฉาวของพวกมันทั้งหมด” “ได้ค่ะ”
กลางคืน พรนางฟ้านั่งเหม่อมาในรถแท็กซี่ ประมวลความคิดมากมาย
“ฉันถามจริงๆ เธออยากพาบลูปรินซ์ไปให้ถึงจุดหมายด้วยกันมั้ย?”
พรนางฟ้ามองตาพาทีลึกซึ้งมาก “...ค่ะ”
“ตอนนี้เรามีศัตรูอย่างนาเดียร์ที่คอยทำลายภาพลักษณ์เราตลอดเวลา เรายิ่งต้องช่วยดูแลบลูปรินซ์ให้ดีกว่าเดิม งานนี้ชั้นทำคนเดียวไม่ได้หรอก เราต้องช่วยกัน”
“ค่ะ พี่พาที แองจี้ขอเริ่มใหม่อีกครั้งนะคะ”
“อืม”
ชลลัมภีร์คืนทั้มไดรฟให้พรนางฟ้า พรนางฟ้ารับมามือสั่น“ส่วนเรื่องเช็คนี่...”“ชั้นไม่สนเงินแค่ล้านสองล้านหรอก แต่รู้ไว้เลยนะ ถ้าเธอไม่ได้หลักฐานมา...ชั้นจะทำให้เธอต้องหาเงินมาคืนชั้น...มากกว่าจำนวนเงินในเช็คนั่น...เป็นสิบเท่าแน่ ไม่งั้น ก็เตรียมหายไปจากโลกนี้ได้เลย จำไว้”
นึกย้อนตอนพรนางฟ้าเก็บหมวกของคฑาได้หน้าห้องครัว พรนางฟ้าเก็บรูปของคฑาได้ใต้เตียง ภาพสายตาของคฑาที่บอกรักไลออน ภาพคฑากอดอยู่กับลิซ่า
พรนางฟ้าเครียดมาก
ห้องนอนอรนาฏ อรนาฏนั่งอยู่ที่ริมเตียงนอนหน้าตาเศร้าๆ รู้สึกผิดในใจเมื่อนึกถึงคำพูดของพาที “น้าไม่อยากให้พันธิตรู้เรื่องในอดีตของน้า ผมก็กำลังทำแบบนั้นกับลูกแท้ๆ ของคุณน้าอีกคนอยู่เหมือนกัน” “ผมเลี้ยงและดูแลพลมาอย่างดี” พาทีเน้นเสียง
“เพราะแม่แท้ๆ ของเค้าทิ้งไป ผมไม่อยากให้เค้าต้องมาเจ็บปวดอีกครั้ง ถ้ารู้ว่าคุณน้าเป็นใคร”
อรนาฏนึกถึงเรื่องในอดีตตอนที่ทิ้งพลไว้กับพาทีตอนเด็กๆ ที่บ้านไม้เก่าๆ อรนาฏมีท่าทางลุกลี้ลุกลน หลบออกมาจากในบ้านพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็ก พาทีอุ้มพลที่ร้องไห้จ้าเดินตามออกมาด้วยสีหน้าสงสัย
“น้าอรจะไปไหนเหรอ” พาทีพูดพร้อมเขย่าตัวปลอบพลที่ร้องไห้อยู่ อรนาฏหันกลับมามองด้วยสีหน้าตกใจแต่ก็ปั้นหน้ายิ้มสู้ อรนาฏแก้ตัว
“น้าจะไปตลาด ในบ้านมันไม่มีอะไรกินแล้ว”
พาทีมองอย่างสงสัย “ไปตลาดทำไมต้องเอากระเป๋าไปด้วยล่ะน้า”