บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 22 หน้า 2
แสนตะลึงไม่คิดว่าจะมีคนมาเพิ่ม ระหว่างนั้นกัลป์ก็ยิงเปิดทางก่อนจะตรงเข้าไปหาองอาจกับดวงใจ
องอาจละอาย “กัลป์” กัลป์ยื่นมือมาฉุดแขนองอาจลุกขึ้น “ไป”
กัลป์กับองอาจประคองดวงใจหนีเข้าที่กำบัง ตะโพนกระหนํ่ายิง รองเพชร จ่ากานพลู หมู่กร๊วก กระหนํ่ายิง รองเพชรใช้ปืนยิงใส่ถังนํ้ามันเพื่อไม่ให้แสนตามมา ถังนํ้ามันระเบิดตูม
ห้องทำงานบ้านแสน แสนใช้คมแฝกคู่ตีกวาดข้าวของที่อยู่บนโต๊ะเพื่อระบายอารมณ์โกรธ
“ไอ้กัลป์มันมาหากูเองแท้ๆ แต่มันยังรอดไปได้อีก ไม่มีฝีมือกันสักตัวพวกมึง”
แสนพูดจบเงื้อมือขึ้นจะตบสิงโต สิงโตตกใจผงะออกตั้งการ์ดหลบ
“ใครจะไปรู้ละครับว่าพวกมันจะมีไอ้รองเพชรมาช่วยครับนาย”
แสนคิด “ตำรวจพวกนี้ไว้ใจไม่ได้สักตัว แล้วไอ้หมวดนิตย์มันหายหัวไปไหน มีใครได้ข่าวมันหรือยัง”
“นายครับ มีคนรายงานว่า หมวดนิตย์ถูกฆ่าตายที่ศาลากลางครับนาย”
แสนนิ่ง คิด “มันมีอยู่สองคน คนนึงไอ้องอาจ แต่ยังมีอีกตัวนึง”
แสนพูดไปหันไปมองเพลิง เพลิงทำใจนิ่งลุ้น แสนใช้คมแฝกชี้ไปที่เพลิง
“มึง...รีบไปบอกผู้การเจมส์ให้รีบหาตัวมันมาให้ได้”
แสนมีสีหน้าเต็มไปด้วยความแค้น เพลิงยังทำใจนิ่งอยู่ ลึกๆก็โล่งอก
ที่พักป่าละเมาะริมลำธารชานเมืองพล จงอางส่งถุงมัดหนังยางใส่นมสดให้ดวงใจ
“นี่ครับพี่คนสวย สินค้าขึ้นชื่อเชิดหน้าชูตาเมืองพล นมสดแท้ๆ จากฟาร์มครับ”
ดวงใจดื่ม “ฮ้า ชื่นใจ นมสดเมืองพล ตอนเด็กๆ พ่อดวงใจเคยซื้อให้กินบ่อยๆ”
“ชอบเหรอครับ แหมดีเลย ของบ้านผมเอง ถ้าพี่สาวชอบนะ เดี๋ยวผมเอามาให้กินทุกวันก็ได้”
“ดวงใจชอบ ขอบใจนะ” จงอางมองหน้าดวงใจ เคลิ้มไปกับความน่ารัก ตะเภาเห็นอาการน้องชายก็รู้ว่าจงอางคิดอะไรอยู่ “น้อยๆหน่อยไอ้จงอาง เดี๋ยวพี่ชายเค้าเห็นก็โดนถีบจนได้”
“แหมเจ๊ก็ว่าไปโน่น คนเค้าคุยกันขำๆ” ตะเภาย่นหน้าชูมะเหงก อัญชันหันมองดวงใจอย่างสงสาร
กระรอกเบาๆ “น้องสาวของนายองอาจค่ะคุณอัญชัน ต้องไปบำบัดจิตที่โรงพยาบาล”
อัญชันสลด “ฝีมือนายแสนอีกแล้วเหรอ”
“คุณอัญชันอย่าเครียดไปเลยค่ะ ถึงยังไงคุณอัญชันก็ไม่ใช่คนของพวกราชสีห์อีกแล้ว”
ป่าละเมาะชานเมืองพล ในที่ประชุมมีองอาจ กัลป์ ตะโพน รองเพชรฯ จ่ากานพลู และหมู่กร๊วกนั่งล้อมวงกันอยู่