บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 23 หน้า 3
จงอางเห็นดวงใจกินขนมก็ชื่นใจ “พี่สาวน่ารัก ขนาดกินยังน่ารักเลย”
“ถึงขนาดนี้ ขี้ก็น่าร๊าก!”
จงอางดุ “พ่อ ยุ่ง” จงอางว่าแล้วหันไปดูดวงใจต่อ พ่อปานหันไปถามแม่แจ้
“ถ้าโดดถีบลูกกลางหลังตอนนี้ แกจะห้ามมั้ยนังแจ้”
“ก็อยากอยู่เหมือนกัน แต่ทนเหอะ ลูกเราไม่ใช่ลูกหมาที่ไหน เลิฟ มี เลิฟ มาย ด็อก”
พ่อปานผงะ “นี่แกพูดฝรั่งเหรอนังแจ้”
“เคยได้ยินพวกจีไอมันพูดกัน”
“เลิฟ มี เลิฟ มาย ด็อก แปลว่า?”
“รักมันก็รักหมาของมันด้วย”
“อ้อ เรอะ”
โถงกระจกบ้านแสน แสนกับสิงโตเพิ่งกลับเข้ามา แสนชะงักเมื่อเห็นเข้ม ขวานยืนอยู่
“ไอ้เข้ม ไอ้ขวาน”
เข้ม ขวาน ยืนอยู่กับเพลิง สภาพมอซอเหมือนไปทำงานก่อสร้าง เข้มไหว้ “นายแสน”
ขวานไหว้ “หวัดดีจ้ะนาย แหะๆ คิดถึง”
“นี่พวกมึงหายหัวไปไหนมาวะ” เข้ม ขวาน อํ้าอึ้งไม่กล้าบอก เพลิงจึงรายงาน
“พอดีตอนที่ฉันไปหาข่าวพวกไอ้กัลป์ ก็ได้ยินว่าไอ้สองคนนี้มันติดคุกอยู่ที่ชายแดนฝั่งโน้น นายลองถามเอาเองละกันว่าเกิดอะไรขึ้น”
แสนขรึม “ว่ามา”
ขวานชี้เข้ม “คือ...ต้องโทษไอ้เวรนี่เลยนาย ฉันบอกว่าเมืองพลอยู่ทางทิศใต้ มันก็ไม่ยอมเชื่อ บอกจะไปทางเหนือ เลยโดนตำรวจฝั่งโน้นจับเลย หาว่าเข้าเมืองโดยไม่ได้รับอนุญาต”
เข้มโวย “มึงนั่นแหละหาเรื่อง ฟังภาษาเค้าไม่รู้เรื่องก็ดันเถียงอยู่ได้ ถ้ามึงไม่โวยใส่เค้า ก็คงไม่โดนขังลืมแบบนี้หรอก”
“มึงนั่นแหละผิด”
“มึงนั่นแหละ”
“กูไม่ผิด มึงน่ะผิด”
“ก็บอกแล้วไงว่ากูเปล่า มึงนั่นแหละผิด”