บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 23 หน้า 5
รวดเร็วปานพายุ สีหน้าเพลิงเคร่งเครียด เพราะมีข่าวด่วน
“ไอ้แสนมันหิ้วคุณอัญชันออกไปจากไร่ บอกแค่ว่าจะไปหาผู้การเจมส์”
ที่พักป่าละเมาะเมืองพล กัลป์ องอาจ ตะโพน กระรอก ทุกคนพร้อมหน้ากันอยู่หลังเพลิงมาถึง
“ตั้งแต่เมื่อคืนยังไม่กลับมาเลย”
“เรารอช้าไม่ได้แล้วล่ะพี่กัลป์ คุณอัญชันก่อเรื่องขนาดนี้ ไอ้แสนมันคงไม่เลี้ยงไว้แน่”
“ถ้างั้นเราต้องรีบสืบให้ได้ ว่าไอ้เจมส์มันกบดานอยู่ที่ไหน” องอาจเปรย กัลป์รู้สึกเป็นห่วงอัญชัน
ประตูห้องขังถูกปิด อัญชันที่เพิ่งเดินเข้าไปหันมามองอย่างหวาดหวั่น ขณะที่แสนกับเจมส์ยืนอยู่เบื้องนอก และมีสิงโตกับชาญคอยรับใช้
“เสียใจด้วยคุณแสน คราวนี้น้องสาวของคุณทำเกินไปจริงๆ”
“ใช่ ที่เธอเคยโกหกผม เคยหักหลังผม ผมยังทนได้ แต่คราวนี้มัน...”
แสนเหลือบมองอัญชันด้วยหางตาอย่างแค้นใจที่เกือบถูกฆ่า เจมส์รีบพูดสวน
“ใจเย็นๆ คุณแสน สนใจเรื่องงานของเราดีกว่า อย่าสนเรื่องอื่นเลย” เจมส์เดินไปมองอัญชัน “ผมจะดูแลคุณอัญชันแทนคุณเอง เพื่อคุณจะได้ทุ่มเทให้กับภารกิจของเราอย่างเต็มที่ สิ่งที่คุณต้องทำตอนนี้คือ สร้างความวุ่นวาย ระสํ่าระสายในเมืองนี้ แล้วผมกับทหารของผมในฐานะพันธมิตรร่วมรบกับ รัฐบาลไทย ก็จะเข้ามาควบคุมรักษาความสงบเรียบร้อยในเมืองพล เมื่อสถานการณ์เข้าสู่สภาวะปกติ คุณก็จะได้ทุกสิ่งทุกอย่าง
ตามที่เราได้ตกลงกันไว้”
“สันดานนักล่าอณานิคมอย่างพวกแกไม่เคยเปลี่ยนไปเลย ไม่ว่าจะสมัยร่องเรือมา หรือขึ้นเครื่องบินเจ็ต วางท่าเป็นมาหามิตร แต่คิดกอบโกยทรัพยากรของ ประเทศอื่นเค้า” อัญชันหยามแสน “ไม่อยากเชื่อเลยนายแสน ปล่อยให้ฝรั่งตานํ้าข้าวมาสั่งโน้นสั่งนี่ นี่น่ะเหรอเจ้าพ่อเมืองพล”
แสนสะบัดคมแฝกฟาดกรงเปรี้ยง อัญชันนิ่งไม่กลัวแสน “หุบปาก” อัญชันแค้นแต่ไม่พูดอะไรอีก เจมส์ยิ้มขำ
หน้าอาคารเซฟเฮ้าส์เจมส์ สิงโตขับรถพาแสนจากไป เจมส์กับชาญที่ยืนส่งอยู่
“โถ่ ไอ้ราชสีห์มันคงคิดว่าตัวมันใหญ่คับฟ้า” ชาญเห็นเจมส์ยังเฉย “บอสน่าจะปล่อยให้ผมสั่งสอนมันซะบ้าง”
“ภารกิจของเราตอนนี้ยังต้องใช้มันเป็นคนออกหน้า มันก็เบี้ยโง่ๆตัวนึงในกระดานของเรา” เจมส์หันมา “เสร็จงานเมื่อไหร่ ก็จัดการมันได้เลย” ชาญพยักหน้าเหี้ยมๆ แล้วมองตามรถไปอีกอย่างลุ้นรอเวลา
ที่พักป่าละเมาะเมืองพล องอาจพลิกแฟ้มดูข่าวหาหน้าที่ต้องการ กัลป์ถือกาแฟมาให้องอาจ