บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 9 หน้า 9
มาลัยตกใจหน้าซีดเผือดเมื่อได้ยินลูกสาวพูดแบบนี้ รีบเข้ามาดึงตัวกระรอก ปราม “กระรอก...หยุดพูดเถอะ”
“ฉันไม่หยุด! ฉันทนมามากแล้ว วันนี้เป็นไงเป็นกัน นายแสนจะชั่วช้าเลวทรามยังไงฉันไม่เกี่ยว แต่เลิกสร้างความเดือดร้อนให้กับครอบครัวฉันได้แล้ว”
แสนจ้องหน้ากระรอกอย่างบันดาลโทสะ กำหมัดแน่นเตรียมซัด แต่แล้วอัญชันก็ปราดเข้ามาร่วมวง
อัญชันตำหนิกระรอก “เลวทั้งพี่ทั้งน้อง แกไม่มีสิทธิมาลบหลู่คนในบ้านราชสีห์”
อัญชันตบเปรี้ยงจนกระรอกล้มควํ่าไป ท่ามกลางสีหน้าตกใจของทุก ๆ คน โดยเฉพาะแสน
“คุณอัญชัน...”
“พูดด่าพี่ชายฉันอีกสิ รับรองว่าได้เห็นดีกันแน่”
อัญชันเงื้อมือเหมือนจะตบซํ้า มาลัยต้องถลาเข้ามาห้าม มาลัยร้องไห้
“พอเถอะ...พอเถอะค่ะ” มาลัยยกมือไหว้ “ฉันไหว้ล่ะ อย่าทำอะไรลูกสาวฉันเลย ฉันผิดเองที่ไม่ยอมสั่งสอนมัน อย่าทำอะไรกระรอกเลย” อัญชันทำเหมือนโกรธจัด ผลักมาลัยออกไปอีกทางเต็มแรง
“ถอยไปแม่มาลัย...ฉันไม่อยากทำร้ายคนแก่” ดอกไม้ถึงกับตะลึง ขณะที่แสนกลับยิ้มชอบใจที่น้องสาวของขึ้น
อัญชันชี้นิ้วกราดพวกมาลัย กระรอก และดอกไม้ “พวกงูเห่าเลี้ยงไม่เชื่อง พี่ชายฉันดีกับพวกแกมากเท่าไหร่ไม่รู้จักสำนึก คิดแต่เรื่องล้างแค้นอยู่ได้” อัญชันหันไปสั่งลำดวน “ลำดวน!”
ลำดวนสะดุ้ง “ขา!”
อัญชันสั่งเสียงกร้าว “ไปเอาแส้หางกระเบนมา ฉันจะทำโทษคนพวกนี้แทนพี่แสน”
ลำดวนเสียงอ่อย “เอาจริงเหรอคะ”
อัญชันตวาดลั่น “ฉันสั่งให้เอามา!”
ลำดวนระลํ่าระลัก “ค่ะ...ค่ะ...เอามาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ”
“ไม่ต้อง!”
อัญชันชะงักหันมาทางแสน แสนตรงเข้ามาโอบไหล่ประคองอัญชันไว้ เหมือนกำลังปลอบให้ใจเย็นๆ หากแต่แววตามีเลศนัยมากกว่าจะเห็นอัญชันเป็นแค่น้องสาว
“นังกระรอกต้องโดนลงโทษแน่ แต่อย่าให้มันชํ้าเพราะแส้เลย”
อัญชันทำเป็นเกรี้ยวกราด “ฉันไม่เข้าใจ พี่จะเลี้ยงมันไว้ทำเมียอีกคนหนึ่งเหรอ อย่าลืมนะว่าไอ้กัลป์พี่ชายของมันทำความเจ็บแค้นให้เรามากแค่ไหน”
“แล้วอัญชันจะให้พี่ทำยังไง”
“พวกมันสบายมามากพอแล้ว ต้องให้รู้จักลำบากซะบ้าง ฉันจะให้พวกมันไปเป็นคนงานในไร่ของฉัน”