บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 24 (จบบริบูรณ์)
คมแฝก ตอนที่ 24
บทประพันธ์ เสนีย์ บุษปะเกศ
บทโทรทัศน์ คฑาหัสต์ บุษปะเกศ และ นันท์ปภัสร บุษปะเกศ
ปากทางเข้าเมืองพล จงอาง ตะโพน หมู่กร๊วก ช่างเยี่ยม ดวงใจ และชาวบ้านกาลังช่วยกันวางแนวรบ แม่แจ้กับพ่อปานเดินถือปืนออกมาพร้อมชาวบ้านอีก 2-3คน จงอางเห็นพ่อกับแม่ถือปืนมาก็อึ้ง
“เมืองพลไม่สิ้นคนดีโว้ย สู้ตาย”
จงอางอึ้ง “แม่”
ทุกคนมองที่พ่อปานกับแม่แจ้ยิ้มๆ พ่อปานกับแม่แจ้เดินเข้าไปช่วยงานทุกคนสร้างบังเกอร์ องอาจหยิบระเบิดจากรังมาวางยังแนวหลุมที่ขุดไว้ สักครู่ก็เห็นกระรอกยื่นนำมาให้องอาจ “ขอบคุณครับลูกพี่”
องอาจทำต่อสักพัก “ลูกพี่กลัวรึเปล่าครับ”
“มีองอาจอยู่ทั้งคน กระรอกไม่กลัว”
“ครับ ผมจะคอยปกป้องลูกพี่ให้ถึงที่สุด”
“แล้วอย่าลืมปกป้องตัวเองด้วยล่ะ นายบ๊องส์” องอาจยิ้มให้กระรอก
ทุกคนช่วยกันทำงานสร้างด่านอย่างเข้มแข็ง หมู่กร๊วกยืนสอนพวกชาวบ้านใช้ปืน พวกตำรวจลองขยับปืนเช็คลูกกระสุน ตำรวจบางนายคอยแจกปืนให้ชาวบ้าน รองเพชรหารือกับตะโพนและพ่อปานชี้นิ้วคาดคะเนจุดที่คนร้ายจะบุกมา โดยภาษามือ พ่อปานกับตะโพนเหมือนอาสาจะอยู่ตรงจุดนั้น แม่แจ้ กระรอก ดวงใจ จงอางจัดแจงเข้าประจำที่ร่วมกับชาวบ้านคนอื่น แม่แจ้เห็นจงอางคอยแต่ประคองดวงใจก็หมั่นไส้ ตบกบาลไปทีนึง ก่อนชี้ๆที่ตัวเอง ประคองกูด้วย กูแม่มึง องอาจเปิดประตูเดินออกมาที่ระเบียง แล้ววางย่ามลง ก่อนจะหยิบกล้องส่องทางไกลมาสำรวจดู สักครู่เห็นองอาจลดกล้องลงอย่างลุ้นระทึก “วันนี้ล่ะจะได้เห็นดีกันซะที ไอ้แสน”
ถนนมุ่งหน้าไปเขื่อน เพลิงกำลังขี่มอเตอร์ไซค์มุ่งหน้าไปที่เขื่อนพระเพลิงชัยเพื่อจะไปสกัดรถขนระเบิดอย่างมุ่งมั่น
ปากทางเข้าเมืองพล รองเพชรกำลังยืนสังเกตการณ์อยู่ เห็นหมู่กร๊วกเข้ามารายงาน
“ทางกรุงเทพส่งโทรเลขมาแล้วครับรองฯ บอกว่าจะส่งกองกำลังมาช่วยพวกเราโดยด่วน
“สายไปแล้วล่ะหมู่ ต่อให้ด่วนยังไงก็คงไม่ทันแน่” หมู่กร๊วกสลด