บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 24 (จบบริบูรณ์) หน้า 2
บนระเบียง องอาจที่ซุ่มรออยู่กำลังผูกสายจุดชนวนระเบิดสำหรับเป็นกับดัก
จงอางถือปืนมาประจำแนวรบร่วมกับชาวบ้านคนอื่น จงอางตื่นเต้นจนมือไม้สั่น จงอางพลิกดูปืน
“ยังไงก่อนวะเนี่ย ตรงนี้ขึ้นลำ เลื่อนตรงนี้ยิงทีละนัด ตรงนี้ยิงชุด แล้วซองกระสุนถอดยังไงวะ โธ่ลืมอีกแล้วกู”
ดวงใจขยับมานั่งด้วย “จะยิงกันแล้วเหรอจงอาง
จงอางตกใจ “เว้ยดวงใจ ยังอยู่อีกเหรอเนี่ย ก็บอกให้ไปหลบที่ร้านก่อนปลอดภัยกว่า” จงอางเห็นแม่แจ้หิ้วปืนมาด้วย “แม่”
“ก็เค้าไม่ไป เอ็งจะให้ข้าทำยังไงวะ อุ้มไปเรอะ”
“โธ่ แล้วแม่อ่ะ จะยิงกับเค้าด้วยจริงเหรอ ยิงเป็นเหรอแม่”
“พอไหว ตะกี้คุณตารวจเค้าสอนมาว่าให้กดตรงนี้...”
แนวรบตะโพน กับพ่อปานและชาวบ้านบางส่วนที่กำลังเตรียมบรรจุกระสุนปืนอยู่
“ไอ้ปาน เอ็งได้ยินเสียงอะไรรึเปล่า”
“เสียงอะไร ไม่เห็นได้ยิน”
“เสียงเหมือน...เหมือน...” เสียงวี๊ดใกล้เข้ามา ทันใดนั้นก็มีลูกระเบิดร่วงตูมหน้าแนวรบ ก่อนที่อีกหลายลูกจะตามมา รองเพชรตะโกน “ทุกคนหาที่กำบัง พวกมันบุกมาแล้ว !”
ถนนตัดผ่านช่องผา ขบวนรถขนระเบิดกำลังเดินทางมา โดยมีรถจี๊ปของสี่เซียนแล่นนำหน้า และมีรถบรรทุกของสิงโตกับชาญตามหลัง ระหว่างนั้นสิงโตก็เหลือบมองกระจกหน้าแล้วเอ่ยมาขรึมๆ “ไอ้อินทรี”
ชาญเหลือบมองกระจกข้าง เห็นเพลิงขี่มอเตอร์ไซด์สะพายปืน M16 ตามมาก็แค่นยิ้มและวิทยุบอก
“มีนกกระจอกบินตามเรามา”
รถจี๊ปแล่นชิดไหล่ทาง ส่วนรถบรรทุกจอดให้ชาญลง สิงโตไม่พอใจ
“จะทำอะไรของแก เจ้านายสั่งให้รีบเดินทางนะโว้ย”
“ไม่นานหรอกน่า เดี๋ยวฉันตามไป”
“ฮึ”
ชาญลงจากรถ แล้วส่งสัญญาณเรียกทหารปลอม 3 คนให้ลงมาด้วย สิงโตขับรถบรรทุกต่อไปอย่างหัวเสีย
ชาญขยับชายเสื้อให้เข้าที่ ขณะที่สี่เซียนคมแฝกเดินมาสมทบกับมัน “ฆ่ามัน”
เพลิงยังขับรถมาไม่ถึง ก็โดนกระหน่ายิงจนต้องเลี้ยวหลบเข้าข้างทาง เพลิงรีบปลดปืน M16 ที่สะพายหลังออกมาอย่างรวดเร็ว ก่อนเปิดฉากยิงปะทะกับชาญและทหารปลอมที่ชาญเรียกลงมา 3 คน