บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 24 (จบบริบูรณ์) หน้า 4
เย็น เพลิงขยับยืดเส้นยืดสายเห็นพวกเซียนคมแฝกเริ่มตีวงล้อม พลางจรดท่าคมแฝกของแต่ละคน
เพลิงเลิกคิ้วกวนๆ “ให้ไวหน่อยน้อง เดี๋ยวเฮียต้องไปธุระต่อ”
แววตาเพลิง มองเซียนคมแฝกแต่ละคนอย่างวิเคราะห์
“ย้ากกกก” เซียนคนหนึ่งเปิดฉากก่อนเพื่อน และโดนเพลิงถีบก่อนเพื่อน จากนั้นอีกสามคนก็กรูกันเข้าเล่นงานเพลิง เพลิงหลบคมแฝกและเหวี่ยงหมัดต่อยมันอย่างว่องไว เซียนคมแฝกทั้งสี่คนต่างพยักหน้าให้กัน เพลิงปลดเข็มขัดกระชากออกมาควงเหมือนกระบอง “เข้ามา”
เซียนคมแฝกที่อยู่ใกล้เพลิงบุกก่อน เจอเพลิงตวัดเข็มขัดยิงเต็มเหนี่ยว หัวเข็มขัดเหล็กฟาดเปรี้ยงเล่นเอาหน้าหงาย เซียนคมแฝกที่เหลือพยักหน้าให้กัน ก่อนลงมือบุกโดยพร้อมเพรียง เพลิงเหวี่ยงเข็มขัดฟาดคนหนึ่ง ยกตีนถีบอีกคนหนึ่งอย่างคล่องแคล่ว
ปากทางเข้าเมืองพล พวกทหารเถื่อน กับพวกรองเพชรยิงปะทะกันอย่างดุเดือด กองกำลังทหารโดยเข้ม ขวานรุกคืบมาเรื่อยๆ จนได้ระยะ องอาจเห็นแล้วก็โผล่ไปที่ระเบียงแล้วหยิบระเบิดออกมาดึงสลักโยนไปทางเข้ม ขวาน ทำเอาพวกเข้ม ขวานต้องหลบหาที่กำบัง
“มันก็มีระเบิดเหมือนกันโว้ยไอ้เข้ม”
“ระเบิดของไอ้แว่นขายยา จะมีซักเท่าไหร่เชียววะ ลองของกูบ้างมั้ย” เข้มปาระเบิดใส่องอาจ
ฝั่งองอาจ ระเบิดของเข้มกลิ้งลงมาที่พื้นใกล้ๆ องอาจ องอาจเห็นระเบิดก็กระโดดลงมาจากระเบียง องอาจตกลงมาที่กองของใต้ระเบียง ระเบิดทำงาน ตูม องอาจกลิ้งตัวหลบหาที่กำบังพร้อมทั้งยิงสกัดไปที่พวกโจร
แนวรบพ่อปาน ตะโพน ชาวบ้านช่วยกันยิงทหาร แต่แล้วชาวบ้านก็โดนยิงสวนล้มตายคาบังเกอร์
“อ้าวเฮ้ย ไอ้ผล ตายซะแล้ว”
“พวกเราอย่าเพิ่งใจเสีย ยิงต่อไป อย่ายอมแพ้” พ่อปานกับคนที่เหลือได้สติ หันไปยิงต่อ
แนวรบ แม่แจ้ จงอาง กระรอกและพวกชาวบ้านช่วยกันยิง ดวงใจอุดหูปิดตาแน่น
“ไม่ต้องกลัวนะดวงใจ ฉันอยู่นี่”
“ผมก็อยู่ครับดวงใจ เดี๋ยวผมจะจัดการพวกมันเอง”
ทหารเถื่อนโดนยิงตายร่วงทีละศพ ทีละศพ กระรอกกับจงอางมองไปเห็นคนยิงคือแม่แจ้ ที่บรรจงยิงอย่างไม่วอกแวก
“โอ้โหแม่ นี่เพิ่งหัดยิงแน่เหรอครับ”
แม่แจ้เติมกระสุน-คำราม “เมียทหารซะอย่าง เรื่องบู๊บ่ยั่นอยู่แล้ว”