บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 10
คมแฝก ตอนที่ 10
บทประพันธ์ เสนีย์ บุษปะเกศ
บทโทรทัศน์ คฑาหัสต์ บุษปะเกศ และ นันท์ปภัสร บุษปะเกศ
บ้านตะโพน ตะโพนกับกัลป์ตกใจเมื่อทราบข่าวจากองอาจ “อ้าว แล้วเอ็งก็กลับมาเลยเหรอวะ”
“แล้วจะให้ฉันทำยังไงล่ะลุง เวรยามของไอ้แสนแน่นหนาออกปานนั้น มันต้องรู้แน่ว่าเราคิดจะชิงตัวไอ้เพลิง”
“งานนี้นายเพลิงคงลำบากแน่”
“คงไม่หรอก เพราะคุณอัญชันเธอรับปากฉันว่าจะดูแลเพลิงให้ดีที่สุด
กัลป์ถอนใจ “อัญชันคนเดียวจะปกป้องทุกคนได้ยังไง ไหนจะครอบครัวของฉัน แล้วไหนจะไอ้เพลิงอีกคน”
องอาจยักไหล่ “ก็เธอบอกเอง ว่าเธอมีวิธี”
ห้องน้ำในห้องนอนแสน แสนกำลังแช่น้าในอ่างอาบน้ำอยู่ ท่าทางของมันดูอ่อนล้าอยู่ไม่น้อย สักครู่ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องน้ำดังขึ้น แสนลืมตาแต่ไม่ได้หันไป เพราะแสนรู้ดีว่าคนที่เดินเปลือยเข้ามาคือดอกไม้ ดอกไม้ปลดผ้าเช็ดตัวไปแขวน แล้วหยิบสบู่มาถูตัวให้แสนอย่างเอาใจ
“หมู่นี้เธอดีกับฉันเหลือเกินนะดอกไม้ ดีจนฉันเริ่มหวั่น”
“ดอกไม้ก็แค่อยากทำหน้าที่ของเมียที่ดี นายแสนจะได้ยอมรับดอกไม้อย่างออกหน้าออกตา”
แสนหมุนตัวมาหาดอกไม้ “เธอเริ่มชอบฉันแล้วสินะ รักฉันแล้วใช่มั้ย” ดอกไม้ลูบไล้ “ฉันเคยบอกเธอแล้วไงว่าไอ้กัลป์ มันยังคงตามหลอกหลอนตามรังควานฉันอยู่” แสนจิกผมดอกไม้ให้เชิดหน้าขึ้น “มันสู้ฉันไม่ได้หรอก!”
ดอกไม้ยิ้มให้แสนอย่างท้าทาย “เรื่องนี้ต้องพิสูจน์” แสนดึงดอกไม้เข้ามาอย่างดุดัน กอดจูบดอกไม้อย่างดุเดือด
ห้องนอนแสน ดอกไม้นอนหลับเปลือยแผ่นหลังอยู่ แต่แล้วดอกไม้ก็ลืมตาตื่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู แสนเปิดประตูและเจอเข้มยืนอยู่กับสิงโต
“เรียบร้อยแล้วนาย ผู้การทอมสันเดินเรื่องสาเร็จแล้ว”
เข้มติอ “พรุ่งนี้พี่เซ่งจะออกมาทำงานนอกเรือนจำที่ชายแดน ช่วงเช้าถึงบ่ายครับนาย”
แสนคิดนิดหนึ่ง “งั้นถ้าเราลงมือสักช่วงสาย ก็คงพานายเซ่งข้ามโขงมาถึงเมืองพลได้ตอนช่วงบ่ายแก่ๆพอดี”
ดอกไม้ได้ยินการสนทนาชัดเจน ดอกไม้ครุ่นคิดว่าควรจัดการกับเรื่องนี้ยังไง
เช้าวันใหม่ หน้าโรงขังเพลิง อัญชันขับรถมาจอด ลงจากรถพร้อมกับหิ้วปิ่นโตลงมา