บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 7 หน้า 2
“รีบระเบิดรถบรรทุก”
“ได้เลย”องอาจหยิบระเบิดกระป๋องออกมาจุด “ลูกสุดท้าย ขอรางวัลที่หนึ่งนะลูก”
มั่นพยายามเร่งเครื่องดึงรถกระบะขึ้นจากหล่มแต่ไม่สำเร็จ “ไปต่อไม่ได้แล้วพี่ขวาน”
ขวานแค้น “ฮึย” ขวานโผล่หน้าไปตะโกนบอกสมิง “ไอ้สมิง มึงเอาของกลับไปให้นายก่อน เดี๋ยวกูตามไป”
“เออ!” สมิงขยับเกียร์นำรถบรรทุกแล่นหนีไป
จังหวะนั้นขวานก็เหลือบเห็นองอาจถือระเบิดวิ่งตามมาจะปาใส่รถ
“อยู่นี่เอง ไอ้หมาลอบกัด” ขวานชักปืนยิงใส่องอาจ จนองอาจเสียจังหวะหลบพัลวัน “เย้ย มายิงอะไรตอนนี้”
ขวานสั่งการ “มันอยู่ในป่ายาง ถล่มมันให้ราบ” พวกลูกสมุนช่วยกันยิงถล่มเข้าไปในป่ายาง เห็นองอาจถือระเบิดกลับมาหลบหลังต้นยางข้างๆกัลป์ พอกัลป์เห็นระเบิดในมือองอาจก็ตกใจ
“ถือกลับมาทำไม ปาสิ”
องอาจมองตามรถบรรทุกที่แล่นไปไกล “ไม่ทันแล้ว ปาไอ้พวกนี้แทนละกัน”
องอาจว่าแล้วเหวี่ยงระเบิดไปทางรถกระบะ แรงระเบิดซัดเอาพวกสมุนล้มตายไปหลายคน
“คิดว่ามึงมีระเบิดคนเดียวหรือไง” ขวานสั่งมั่น “เฮ้ย เอาอาวุธของเจ้านายมา”
“นั่นมันของทดลองนะพี่ นายสั่งว่า...”
“เอามา !!!” มั่นจำใจผลุบเข้าไปในรถแล้วหยิบกระเป๋าใบหนึ่งออกมา เห็นในกระเป๋ามีระเบิดเหมือนระเบิดลูกเกลี้ยง แต่ลูกเกลี้ยงเป็นนํ้ายาใสๆ เห็นนํ้ายากับสบู่ที่ผสมกับสารเคมีแล้วสีส้ม ขวานรีบจุดระเบิด
“เอาแน่เหรอพี่ขวาน เรายังไม่เคยใช้จริงเลยนะ”
“ไม่เคยก็เคยซะวันนี้ จะได้รู้พิษสงกันซะที” ขวานว่าแล้วก็ปาระเบิดเข้าไปในปายาง องอาจ กับกัลป์ เห็นระเบิดถูกปาเข้ามา องอาจชี้ให้กัลป์ดูระเบิดอีกมัดสอง มัดสามที่ถูกปาตามเข้ามา “เผ่น!!”
กัลป์กับองอาจรีบวิ่งหนีจากบริเวณดังกล่าว ขณะที่เห็นกัลป์หันไปดูระเบิดข้างหลังอย่างลุ้นๆ ทันใดนั้นเองระเบิดก็ทำงาน กัลป์เอามือผลักองอาจให้ไปก่อนแรงระเบิดเลยโดนกัลป์ องอาจกระเด็น “ระวัง”
ถนนใกล้กัน เพลิงกำลังขับรถพาอัญชันมาแล้วนั้น เพลิงมีสีหน้าตกใจเมื่อเห็นลูกไฟระเบิดปรากฏขึ้นที่ถนนไกลออกไป หยุดรถเบรก “ระเบิด!” เพลิงหันไปตามเสียง
ลานหน้าบ้านแสน ขวดมากมายถูกห้อยอยู่รอบตัว แสนกำลังซ้อมคมแฝกอยู่โดยมีผ้าผูกปิดตาเอาไว้ เมื่อลมพัดมา แสนก็เงี่ยหูฟังเสียง ด้วยสมาธิขั้นเทพ แสนได้ยินแม้แต่เสียงแมลงผึ้งที่บินผ่านไป และเมื่อได้ยินเสียงขวดกระทบกัน จากจุดต่างๆ แสนก็ตวัดคมแฝกหวดซ้ายขวาซัดเป้าหมายแตกกระจาย เห็นสิงโต เข้มพาขวาน