บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 4 (2/2) หน้า 3
นวลจันทร์ถือถาดขนมกับน้ำหวานมาได้ยินพอดีก็ชะงัก นวลจันทร์วางถาดแล้วเดินกลับไปโดยไม่มีใครเห็น
“แล้วพ่อจะยอมเหรอคะ”
“มันเป็นทางออกที่ดีที่สุดในตอนนี้”
ทุกคนเครียด ขัดใจมาก อนันต์เดินแยกมา เห็นถาดน้ำหวานกับขนมวางอยู่ก็เดาออกว่าใครเอามาวางไว้
อนันต์เดินเข้ามา เห็นนวลจันทร์นั่งร้องไห้อยู่ จึงเดินเข้าไปจับไหล่ปลอบใจ
“ฉันขอโทษนะคะ เพราะฉันแท้ๆทำให้คุณเดือดร้อนไปด้วย ฉันขอโทษๆ”
อนันต์จับมือ “พอเถอะ คุณไม่ผิด มันไม่ใช่ความผิดของคุณสักนิด”
“ไม่ค่ะ ฉัน...ฉันผิดเอง”
“คุณยังไม่ได้บอกผมเลย เด็กหนุ่มที่เอาบัตรเชิญมาให้คุณเขาชื่ออะไร”
“เกี่ยวกับเขาด้วยเหรอคะ?” นวลจันทร์ไม่อยากจะเชื่อ
“ต้องสืบดูอีกทีว่าเกี่ยวไหม บางทีเขาอาจจะถูกหลอกมาอีกที”
“เขาชื่อโชวค่ะ!”
อนันต์ตกใจ “คุณว่าชื่อโชวเหรอ?”
“ค่ะ ชื่อโชว”
อนันต์อึ้งไป อนาวิลที่เดินเข้ามาได้ยินทั้งหมด อนาวิลกำมือแน่นแค้น แล้วเดินออกไปเลย
อนันต์ถอนใจ “ความจริงแล้วผมซะอีกที่ทำให้คุณเดือดร้อน”
นวลจันทร์งง “ว่าไงนะคะคุณ?”
“เด็กคนนั้นเป็นลูกของจางฉง เขาตั้งใจจะแก้แค้นผมแทนพ่อของเขา”
นวลจันทร์ตกใจ! เอามือกุมอก
อนาวิลเดินมาด้วยความโกรธ “โชว!” อนาวิลหยิบมือถือขึ้นมากดโทรออก “ชิน สืบหาที่อยู่โชวให้ผมด่วน ผมอยากรู้ว่าตอนนี้มันอยู่ที่ไหน!” อนาวิลวางสาย
นัทเดินมาจะมาหา กำลังจะเรียกอนาวิลแต่อนาวิลเดินฉุนเฉียวออกไปก่อน นัทมองตามแปลกใจ ต้องมีอะไรแน่ๆ?
ที่โรงพยาบาล คนไข้ชายคนหนึ่งใส่เฝือกที่ขาเพราะขาหักชะโงกหน้าเหมือนรอใครบางคนอยู่ สักพักพอได้ยินเสียงลูกบิดประตูก็รีบนอนล้มตึงไร้เรี่ยวแรงทันที
เม่ยในชุดนางพยาบาลเดินมาพร้อมถาดยา เห็นคนไข้ไม่ได้แตะอาหารเลยก็แปลกใจ “อ้าว ทำไมยังไม่กินข้าวล่ะคะ?”
คนไข้ชายมารยา “ผมรู้สึกเหนื่อยๆไม่ค่อยมีแรงยังไงไม่รู้ครับ”
“ไม่ได้นะคะ ถึงเวลากินยาหลังอาหารแล้ว ต้องกินข้าวก่อน”