บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 3 (2/2) หน้า 3
เรือของโชวแล่นเข้าฝั่ง โชวช่วยจับมือเม่ยลงจากเรือแล้วจัดการเก็บเรือ
เม่ยเดินมาถึงฝั่ง เสียงมือถือก็ดังขึ้น เห็นเป็นสายจากดุจดาว เม่ยจึงรับสาย “ว่าไงยายดาว”
“โอ้ย...กว่าจะติดต่อได้ หายไปอยู่ไหนกันคะแม่คุณ”
“เอ่อ...ฉัน” เม่ยไม่รู้จะตอบอีฝ่ายยังไง
“ไม่ต้องบอกหรอก ถ้าลำบากใจ”
“ฉันมาต่างจังหวัด เธอมีอะไรรึเปล่า”
“ต้องมีอยู่แล้ว ฉันจะมาส่งข่าวให้เธอเตรียมตัวไว้”
“เตรียมตัว? เรื่องอะไร” เม่ยสงสัย
“ก็เตรียมตัวมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้ฉันยังไงล่ะ”
“อะไรนะ! จริงเหรอยายดาว ฉันดีใจด้วยนะ” เม่ยดีใจ
“ดีใจอย่างเดียวไม่พอ เธอต้องรีบกลับมาช่วยฉันเตรียมงานด้วย”
“ได้จ้า เสร็จธุระทางนี้แล้วฉันจะรีบกลับไป”
“ดีมากเพื่อนสุดเลิฟ”
โชวเดินมาเห็นเม่ยคุยโทรศัพท์ เม่ยเห็นโชวก็รีบวางสาย “โอเค แล้วเจอกัน” เม่ยหันไปถามโชว “คุณชายไม่อยากรู้เหรอว่าฉันคุยโทรศัพท์กับใคร?”
โชวกำลังจะตอบ แต่สายตาพลันเห็นใครบางคนเดินมา จึงหน้านิ่งตอบเม่ย “ฉันพอรู้แล้วล่ะ”
เม่ยหันไปมองตามเห็นเป็นหลี่เฟยและเฉินเดินเข้ามา เม่ยตกใจรีบหันไปบอกโชว “คุณชาย ฉันไม่ได้...”
“ฉันคงทำดีกับเธอเกินไป เธอถึงได้ตอบแทนความไว้ใจของฉันแบบนี้” โชวเดินหนีไป
เม่ยกำลังจะตามแต่หลี่เฟยเรียกตัวก่อน “เม่ย !” เม่ยได้แต่มองตามโชวไปอย่างไม่สบายใจ
โชวยืนมองทะเลหน้านิ่งเพราะยังโมโหอยู่
หลี่เฟยเดินเข้ามา “กลับบ้านเถอะครับคุณชาย นายหญิงเป็นห่วงคุณชายมาก”
“ผมพร้อมเมื่อไหร่จะกลับไปเอง”
“แต่ตำแหน่งประมุขภาคีรอไม่ได้”
“ใครอยากได้ก็ยกให้มันไป!”
“คุณชาย!!!” หลี่เฟยถอนใจ พยายามใจเย็น แล้วพูด “นายหญิงสั่งให้คุณชายกลับเดี๋ยวนี้นะครับ”
“อย่าบังคับผมไปมากกว่านี้!” โชวโกรธนิ่ง
หลี่เฟยถอนใจเห็นว่าคงเกลี้ยกล่อมโชวไม่ได้ เลยถอยจากไป
สักพักโชวได้ยินเสียงคนเดินมานึกว่าหลี่เฟย เลยเอ่ยออกไป “ขออยู่คนเดียวได้ไหม!” โชวหันไปเห็นเป็นเม่ย
“ฉัน...”