บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 3 (2/2) หน้า 4
โชวประชด “พอใจแล้วใช่ไหม”
เม่ยถอนใจ “ถึงบอกความจริงไปคุณชายก็คงไม่เชื่อฉัน... แต่ฉันอยากบอกคุณชาย อย่างหนึ่งว่ามีแต่เด็กเท่านั้นที่คิดหนีปัญหา”
“เธอ!”
“ถ้าคุณชายคิดว่าตัวเองไม่ใช่เด็ก ก็ทำให้เห็นสิคะว่า คุณชายโตพอจะเผชิญทุกอย่างด้วยความกล้าหาญ”
“มันไม่ใช่เรื่องของเธอ” โชวหงุดหงิดเดินหนีไป เม่ยได้แต่ถอนใจ
ที่หน่วยอินทรีพิฆาต อนาวิลกับนัทโต้เถียงกันอยู่กลางที่ประชุม
“พวกนายยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าของที่พวกมันขนในลังนั่นคืออะไร ?!” นัทเอ่ยอย่างไม่เห็นด้วย
“แล้วต้องรอให้พวกมันขนของออกนอกประเทศไปแล้ว รับเงินแล้วผลิตของชุดใหม่แล้ว เหรอไงครับ” ริวเอ่ยย้อนนัท
อนาวิลดุริว “ริว!” เขาหันไปพูดกับนัท “ถ้าเกิดผิดพลาดขึ้น ผมจะรับผิดชอบทั้งหมด”
“แต่เราไม่มีโอกาสพลาดมากนักหรอกนะ”
“ผมมั่นใจว่าครั้งนี้เราต้องจับพวกมันได้แน่”
“ฉันไม่เห็นด้วย ยังไงฉันก็คิดว่ามันเสี่ยงเกินไป”
อนาวิลเดินไปจ้องหน้านัทอย่างเอาเรื่อง “ผมไม่อยากใช้คำพูดนี้เลย แต่ผมคงต้องบอกว่า...ตอนนี้ผมเป็นหัวหน้าหน่วย ผมตัดสิน ใจแล้วคืนนี้เราจะบุกจับพวกจตุรภาคี”
“อนาวิล!”
“นี่เป็นคำสั่ง!”
ทั้งคู่มองหน้ากันเขม็งไม่มีใครยอมใคร แล้วอนาวิลก็เดินออกไป ชินและริวรีบตามไป เหลือแต่นัทที่มองตามอนาวิลไม่พอใจ
จ่าเดชจึงปลอบใจ “ผมว่ายังไงหัวหน้าก็ตัดสินใจไปแล้ว งั้นเราไปวางแผนจับพวกมันดีกว่านะครับ สามัคคี คือพลังยังไงครับ” จ่าเดชเดินออกไป
นัทมองตามอนาวิลไม่สบายใจอยู่ “ฉันเตือนแกแล้วนะ...เจ้าวิน”
ที่บ้านตระกูลจาง เหว่ยชิงคุยโทรศัพท์กับใครบางคน “ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจว่าแกทำดีที่สุดแล้ว ทางนี้ฉันจัดการได้ แกทำหน้าที่ของแกต่ออย่าให้ใครสงสัยได้ ขอบใจที่ส่งข่าว” เหว่ยชิงวางสายแล้วครุ่นคิดบางอย่างได้ “ทุกอย่างช่างเหมาะเจาะเสียจริง” เหว่ยชิงยิ้มมีแผนขั้นต่อไป
ภายในร้านอาหารญี่ปุ่นแห่งหนึ่ง สาวในชุดญี่ปุ่นกำลังชงชาแบบประเพณีญี่ปุ่นให้วายุและยากิหัวหน้ากลุ่มยากูซ่าคู่ค้าของจตุรภาคี ทั้งสองยกน้ำชาดื่มเพื่อสานสัมพันธไมตรีแก่กัน
“ยินดีต้อนรับสู่เมืองไทยครับท่านยากิ” วายุเอ่ยต้อนรับ