บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 3 (2/2) หน้า 5
“อาโน...ขอบคุณมาก เมืองไทยสวยงาม คนไทยเป็นมิตร หญิงไทยอ่อนหวานน่าประทับใจริงๆ”
“จตุรภาคีรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ท่านยากิไว้ใจสั่งสินค้าจากเรา”
“จตุรภาคีไม่เคยทำให้ผมผิดหวัง ทั้งเรื่องสินค้าและความตรงต่อเวลา” ยากิเอ่ยอย่างพอใจ
“ขอบคุณครับ”
ลูกสมุนภาคีเดินเข้ามา วายุเห็นเอ็ดใส่ “เข้ามาทำไม ไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังคุยเรื่องสำคัญกับท่านยากิอยู่” วายุหันไปขอโทษกับยากิ “ขอประทานโทษ ด้วยนะครับท่านยากิ”
“โอ้...อย่ากังวล ผมเข้าใจ”
“มีอะไร?” วายุถามลูกน้อง
“มีเรื่องสำคัญจากนายหญิงครับ” วายุได้ยินดังนั้นก็มีสีหน้าไม่สบายใจ
นอกห้องอาหาร ลูกสมุนกระซิบบอกเรื่องทั้งหมดแก่วายุ
วายุแค้น “ไอ้พวกอินทรีพิฆาต!”
“นายหญิงสั่งมาว่าทุกอย่างต้องดำเนินต่อไป ยังไงก็ตามของต้องส่งถึงมือลูกค้าตามเวลาเหมือนเดิม”
“เข้าใจแล้ว”
ลูกสมุนเดินออกไป วายุถอนใจเครียด
ที่เกาะส่วนตัวของตระกูลจาง โชวเดินมาได้ยินหลี่เฟยกับจางฉงพูดกัน
“อะไรนะ! พวกอินทรีพิฆาตจะบุกจับกลุ่มลมบูรพาของคุณวายุที่จะส่งของคืนนี้งั้นเหรอ”
“แต่คุณวายุบอกว่าจะต้องส่งของถึงมือลูกค้าให้ได้ครับ” เฉินเอ่ยบอกผู้เป็นพ่อ
“หาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ” หลี่เฟยเป็นกังวล
“เอ่อ...ความจริงแล้วมันเป็นคำสั่งของนายหญิงครับ”
“อะไรนะ ! แบบนี้ก็เท่ากับสั่งให้คุณวายุไปตายน่ะซิ” หลี่เฟยตกใจ
โชวได้ยินดังนั้นก็หน้าถอดสีเป็นห่วงเพื่อนรัก รีบเดินหนีไป
โชวรีบหยิบมือถือขึ้นมากดหาวายุ “รับซิวะวายุ รับซิ ทำไมแกไม่รับสายฉันวะ” โชวร้อนใจ ท่าทางหนักใจไม่รู้จะทำยังไงดี
อีกด้านหนึ่ง เฉินยังคุยกับหลี่เฟย “แล้วเราจะไม่กลับไปช่วยคุณวายุเหรอครับพ่อ”
“นายหญิงสั่งให้เรามารับคุณชายกลับ เราทำนอกเหนือคำสั่งไม่ได้” หลี่เฟยถอนใจ
“ถ้างั้นก็รีบกลับกันเลยซิ” เฉินกับหลี่เฟยหันไปเห็นโชวเดินมาเอ่ยขึ้นก็แปลกใจ เม่ยเดินตามมาได้ยินก็งงไปด้วย
“เร็วซิ !” โชวเสียงดังใส่