รีเซต

บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 6 (1/2)

บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 6 (1/2)
13 กรกฎาคม 2558 ( 23:22 )
735.5K
เลือดตัดเลือด ตอนที่ 6 (1/2)
14 หน้า

ที่กลุ่มฟ้าเหนือ ภูผาเดินมากับอันดา  แล้วภูผาก็แกล้งเปิดประเด็นเพื่อโน้มน้าวใจอันดา "ถ้าช่วยวิคเตอร์ เหลียงได้ งานนี้คนที่ได้ประโยชน์มากที่สุดก็คงจะเป็นไอ้วายุ ส่วนพวก เราก็คงจะเหนื่อยฟรีอีกตามเคย"

"ยังไงวะ ?" อันดาสงสัย

"อ้าว ก็วิคเตอร์ เหลียงเป็นคู่ค้าของไอ้วายุไม่ใช่เหรอ ถ้างานนี้สำเร็จก็เท่ากับพวกเรา ช่วยไอ้วายุซื้อใจวิคเตอร์ เหลียง  อีกหน่อยคงมีออร์เดอร์ เข้ามาล็อตใหญ่ ดีไม่ดี...ยอดขายอาจ จะแซงหน้ากลุ่ม..." ภูผาหันไปมองอันดา

"มันคงไม่ขนาดนั้นหรอกว่ะ" อันดาเอ่ยปลอบใจตัวเอง ภูผาเงียบ อันดาเริ่มเครียด  เหมือนกลัวจะเสียหน้า พอเปิดน้ำอัดลมจะกินแต่เปิดไม่ออกก็โมโหโยนทิ้ง "โธ่เว้ย !!"

"เฮ้ย! อย่าเพิ่งเครียดไปซิวะ ชั้นแค่สันนิษฐาน" ภูผาเห็นท่าทางอันดาก็ยิ้ม

"ชั้นก็ไม่อยากรู้สึกแบบนี้กับเพื่อนหรอกนะเว้ย ถ้าชั้นกับไอ้วายุไม่มีธุรกิจทับไลน์กัน มันคงไม่เป็นแบบนี้"

"ชั้นเข้าใจเว้ย  ถ้าแกไม่อยากให้เป็นแบบนี้ มีทางเดียวคือกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งต้องเลิกแล้วไปทำอย่างอื่น"

"ไม่มีทาง  แกก็รู้ว่างานนี้เงินดีแค่ไหน ไอ้วายุมันไม่เลิกหรอก ชั้นก็ไม่ยอม" 

"แต่ถ้า...เราทำให้แผนของไอ้โชวพัง วิคเตอร์ เหลียงเกิดถูกจับระหว่างเดินทาง ธุรกิจของวายุก็จะมีปัญหา ทีนี้จะเป็นยังไง?" ภูผาเอ่ยชี้ช่อง

"แล้วจะทำยังไงไม่ให้สาวมาถึงตัวพวกเราวะ" อันดาครุ่นคิดเริ่มเห็นด้วย

"ก็ต้องมีตัวช่วย"

"ตัวช่วย ?" อันดาทำท่างงๆ

"คิดว่าตอนนี้พวกหน่วยอินทรีย์พิฆาตคงอยากจะรู้เรื่องนี้เหมือนกันว่ะ  ว่าไหม ?"

"อย่าบอกนะว่าแกจะ..." อันดาตกใจ

"ใช่ ! ชั้นจะปล่อยข่าววิคเตอร์ เหลียง ให้พวกอินทรีย์พิฆาตรู้ " 

อันดาตะลึงกับแผนการ อันเหนือชั้นของภูผา  ทั้งคู่ยิ้มให้กันอย่างมั่นใจว่างานนี้ชนะแน่

 

ที่หน่วยเหนือ ห้องของผู้การ ผู้การกำลังคุยปรึกษาอนาวิลกับนัทอยู่

"แสดงว่าพวกจตุรภาคีคุ้มครอง  วิคเตอร์ เหลียง อยู่จริงๆ"  

"สายของผมรายงานมาอีกว่าพวกมันกำลังวางแผนพาวิคเตอร์ เหลียง หนีครับท่าน" อนาวิลรายงาน

"แล้วรู้รึเปล่าว่าพวกมันจะหนีไปทางไหน" 

อนาวิลกับนัทมองหน้ากันก่อนตอบ "ไม่ทราบครับ" 

ผู้การครุ่นคิดสักครู่ "ผมว่าเรื่องนี้คงต้องอาศัยสายข่าวของเราที่อยู่ในจตุรภาคีแล้ว"

"สายข่าว ?" อนาวิลและนัทแปลกใจ ไม่รู้มาก่อน


14 หน้า