บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 6 (1/2) หน้า 4

วายุตวาด "แกเป็นสายใคร บอกมา?" สายลับเงียบไม่ตอบ

"เก็บมันเลยดีไหมครับคุณชาย" เฉินยกปืนขึ้นจะยิง  

โชวห้าม "เดี๋ยว!" โชวเดินเข้าไปหาสายลับ แล้วชะโงกหน้าถาม "ว่าไง?"

สายลับก้มแสดงความเคารพแล้วตอบ "ผมบอกพวกอินทรีพิฆาตทุกอย่างตามที่ท่านประมุขสั่งแล้ว ปล่อยตัวลูกเมียผมไปได้รึยัง?” 

ทุกคนตะลึง เซอร์ไพร์สกับสิ่งที่สายพูดแล้วหันไปมองหน้าโชว โขวยิ้มแล้วหันไปมอง หลี่เฟยอย่างรู้กัน

หลี่เฟยยื่นเงินก้อนหนึ่งให้สายลับ “เสร็จงานเมื่อไหร่จะปล่อยตัวลูกเมียแกเอง แต่จำไว้ถ้าแกคิดตุกติก ต่อให้หนีไปไกลสุดขั้วโลก พวกชั้นก็จะตามไปฆ่าล้างโคตร เข้าใจไหม" 

"ครับๆ  ผมไม่กล้าหักหลังท่านประมุขแน่นอน"

"ไปได้ !" 

สายลับหอบเงินรีบหนีไป โชวเหลือบตามองตามสายลับแล้ว ถอนใจเกือบไปแล้ว...

"เจ๋งไปเลยครับไอ้ท่านประมุข แกรู้ได้ไงวะ" วายุเอ่ยถาม

"คนอย่างพวกเรา มีกี่คนที่เราเชื่อใจได้วะวายุ" 

วายุสะอึก คำพูดของโชวสะท้อนใจตัวเองเช่นกัน "ก็จริงของแก เราต้องระวังตัวตลอดเวลา แล้วแกจะทำยังไงต่อวะ”

"ไม่ทำยังไง ทุกอย่างตามแผนเดิม!"

ที่หน่วยเหนือ อนาวิลกับนัทกำลังรายงานแผนของจตุรภาคีให้ผู้การฟังอยู่

อนาวิลอธิบาย "สายยืนยันว่าพวกมันจะพาวิคเตอร์ เหลียงหนีออกนอกประเทศไปทางตะวันออก ตรงชายแดนจุด A ครับท่าน" 

ผู้การครุ่นคิด "จุด A?...แล้วพวกคุณคิดว่าไง" 

นัทวิเคราะห์ "ผมคิดว่าเป็นไปได้ครับ เพราะชายแดนจุด B เดินทางลำบากและไกลกว่า ส่วนจุด C ไม่ต้องพูดถึง จุดนี้เป็นจุดปะทะของกองกำลังอิสระหลายฝ่าย" 

"อืม เท่าที่รู้หนึ่งในกองกำลังอิสระเคยมีเรื่องขัดแย้งกับพวกจตุรภาคีด้วย” ผู้การหันไปถามอนาวิล “แล้วคุณล่ะคิดว่าไง?" 

"ถึงชายแดนจุด A เป็นตำแหน่งที่เหมาะกับการหลบหนีที่สุดในทั้งสามจุดก็จริง แต่ผมคิดว่าคนอย่างโชวไม่น่าจะใช้เส้นทางนี้ มันดูจะง่ายจนเกินไป" 

"หมายความว่าคุณไม่เชื่อสายข่าว?" 

"ไม่ใช่ซะทีเดียวครับ ผมแค่ไม่อยากให้เราประมาทไอ้โชวจนเกินไป” 

ผู้การกับนัทมองหน้ากัน ขณะที่อนาวิลยังมีสีหน้าข้องใจบางอย่างอยู่