บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 1 (1/2) หน้า 3
คนอื่นๆ พอเห็นว่าเป็นเม่ย ก็หัวเราะชอบใจ ภูผาแอบส่ายหน้าเอือมๆ รู้ว่าโชวไม่มีทางชนเม่ยได้อยู่แล้ว เม่ยเดินไปหาโชว
“เธอมาทำไม ?!” โชวเอ่ยห้วนๆ
“นายหญิงให้มาตามคุณชายกลับบ้านเดี๋ยวนี้”
“รู้แล้วน่า” โชวทำหน้าเซ็ง
รถตู้หรูคันเดิมแล่นเข้ามาจอดเทียบ เห็นเฉินเดินลงจากรถมา“เชิญครับคุณชาย”
โชวนิ่งไม่ยอมไปง่ายๆ แต่พอหันไปเห็นเม่ยทำหน้าดุใส่ก็จำใจเดินผ่านเม่ยพูดใส่หน้าเม่ย “ยุ่ง !” โชวทำท่าเหมือนเด็กถูกขัดใจ แล้วขึ้นรถตู้ไปเซ็งๆ เม่ยหน้าตึงเดินตามขึ้นรถไปกับโชวด้วย
เฉินขึ้นควบมอเตอร์ไซค์หรูของโชวอย่างรู้หน้าที่ พอรถตู้ออก คนอื่นๆ ก็ขับตามไปเป็นขบวน
ที่บ้านตระกูลจาง ณ คฤหาสน์อันหรูหราใหญ่โตบนพื้นที่นับสิบๆ ไร่ใจกลางกรุงเทพฯ ประตูบานใหญ่เปิดออกอัตโนมัติ เห็นขบวนรถตู้ของโชวแล่นเข้าไปในตัวถนนของบ้าน เห็นความยิ่งใหญ่อลังการของบ้านตระกูลจาง
รถมาจอดหน้าตึกใหญ่ ก็มีเหล่าสมาชิกภาคีมายืนเรียงแถวเป็นระเบียบเรียบร้อยคอยต้อนรับอยู่
ประตูรถตู้เปิดออก โชวหน้าบึ้งๆ เดินออกมา เหล่าสมาชิกภาคีหลายสิบคนคำนับพร้อมเพรียง “คุณชาย”
โชวถอดแว่นตาดำออกแล้วตะโกนเสียงดัง“ไอ้มิ่ง” ไม่มีเสียงตอบรับ จึงเรียกเสียงดังขึ้นอีก “ไอ้มิ่ง !”
“คร๊าบบบบ...” มิ่งวิ่งเข้ามาใส่เสื้อกล้ามผ้าขาวม้าตัวเดียว คนอื่นๆ เห็นกลั้นขำกันใหญ่ แจ่มที่เป็นสาวหัวโบราณ ยืนอยู่ใกล้ๆ เม่ยรีบปิดตาเม่ยและตัวเองใหญ่
“มัวทำอะไรอยู่วะ”
“มิ่งกำลังล้างรถสปอร์ตสุดหรูของคุณชายอยู่ครับ”
“นี่ชุดล้างรถของแกเหรอ”
คนอื่นกลั้นขำไม่อยู่ ฮากันใหญ่ โชวโยนแว่นตาให้มิ่งอย่างขอไปที มิ่งตกใจรีบกระโดดรับอย่างรู้หน้าที่ ฉิวเฉียดเกือบรับไม่ได้ โชวเหล่ตามองนิดหน่อย แล้วเดินเข้าไปในตัวบ้าน คนอื่นๆ รีบตามไป
มิ่งถอนใจเฮือกโล่งอก “เกือบตายก่อนได้เมียซะแล้วตรู”
ภายในห้องบรรพบุรุษ เหว่ยชิงหญิงสูงวัยแต่ดูภูมิฐาน และมีอำนาจยืนมองรูปของจางฉงอยู่อย่างเศร้าๆ ด้านหลังมีหลี่เฟย ผู้เฒ่าทั้ง 2 และบรรดาสมาชิกภาคีระดับใหญ่ยืนสงบนิ่งอยู่
“อีกไม่นานค่ะจางฉง ไอ้อนันต์มันจะต้องได้รับกรรมที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตของมัน” เหว่ยชิงมองรูปจางฉงแล้วคิดถึงเรื่องราวในอดีต
ในขณะที่พวกตำรวจสู้กับพวกสมุนภาคี เหว่ยชิงที่ท้องแก่แต่ก็พยายามยิงสู้กับพวกตำรวจ
หลี่เฟยสู้กับพวกตำรวจเสร็จ ก็รีบกระโดดมาช่วยเหว่ยชิงยิงสู้กับตำรวจ “นายหญิงหนีไป” เหว่ยชิงหนีไป