บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 1 (1/2) หน้า 5
เหว่ยชิงมองเด็กทารกลูกของอนันต์ด้วยสายตาเหี้ยมโหด ก่อนจะเอื้อมมือไปยังเด็กผู้เคราะห์ร้ายหมายจะทำอะไรบางอย่าง !
เวลาต่อมา อนันต์กำลังอุ้มเด็กทารกอย่างรักและหวงแหน เพราะคิดว่าเป็นลูกชาย ของตน เหว่ยชิงแอบมองเด็กน้อยในอ้อมกอดอนันต์อยู่
“สักวันแม่จะกลับมารับนะลูก” เหว่ยชิงเอ่ย ก่อนจะก้มลงมองเด็กทารกในอ้อมกอดของตัวเองด้วยสายตาชิงชัง แล้วเดินหันหลังจากมาเงียบๆ พร้อมลูกชายที่แท้จริงของอนันต์
เหว่ยชิงยังคงจ้องโชวด้วยสายตาโกรธแค้น ทุกคนเงียบกริบ โชวกำมือแน่นก้มหน้าเก็บความรู้สึกเจ็บปวดเอาไว้
“ทำไมเพิ่งมา ?!” เหว่ยชิงเอ่ย
“คุณชายไป...”เม่ยมองโชวแล้วสงสาร จึงรีบบอกเหว่ยชิงเพื่อจะแก้ตัวแทน แต่กลับยิ่งทำให้โชวเสียหน้ากับผู้หญิงที่รัก
โชวหันไปตะคอกใส่เม่ย “ไม่ต้องมายุ่ง!”
เม่ยมองโชวถอนใจแล้วจึงเดินออกจากห้องไป
“แกไปทำอะไรมา”เหว่ยชิงคาดคั้น
“ไปจัดการไอ้คนที่โกงเงินเรา”
“โกงเงิน ?” เหว่ยชิงงง
หลี่เฟยรีบเข้าไปกระซิบบอกความจริงเหว่ยชิง “แก๊งข้างถนนข้ามเขตมาเปิดบ่อนในเขตของเราน่ะครับ” เหว่ยชิงพยักหน้ารับรู้
“เอาน่าๆ ยังไงอาคุณชายก็มาถึงแล้ว” ผู้เฒ่าคนหนึ่งเอ่ยขึ้น
เหว่ยชิงถอนใจ ยังไงเธอก็มีความเกรงใจผู้เฒ่าทั้ง 2 อยู่ไม่น้อย “แกไปไหว้พ่อได้แล้ว”
โชวเดินไปที่หน้ารูปจางฉงแล้วคุกเข่า ทุกคนคุกเข่าตามโชว ยกเว้นเหว่ยชิง“ผมจะฆ่าไอ้คนที่มันฆ่าพ่อ ผมสาบาน !”
เหว่ยชิงมองโชวคุกเข่าตรงหน้ารูปจางฉงแล้วก็ยิ้มพอใจ แล้วหันไปมองรูปจางฉงเอ่ยอยู่ในใจ “อีกไม่นาน...ฉันจะพาลูกชายที่แท้จริงของเรามากราบคุณนะคะจางฉง !”
ที่ปากคลองตลาด ร้านดอกไม้เรียงรายเป็นแถว ผู้คนมาซื้อดอกไม้กันคึกคัก เสียงของคนตะโกนมาแต่ไกลดังขึ้น “หลบไป หลบไป”
โจร 2-3 คน วิ่งหนีใครบางคนมาชนกับป้าเจ้าของร้านดอกไม้ที่ถือตะกร้าใส่ดอกไม้ ตะกร้าดอกไม้หลุดลอยไปบนฟ้า ดอกไม้หล่นลงมาฟุ้งกระจัดกระจายไปในอากาศ ป้าคนขายดอกไม้หงายหลังจะล้ม ใครบางคนมารับไว้ทันเวลาพอดี