บทละครโทรทัศน์ ตี๋ใหญ่ดับดาวโจร ตอนที่ 5 หน้า 4
“ทำอย่างนั้น..เราก็ไม่ต่างอะไรจากพวกมัน” ตี๋ใหญ่มองหน้าเชนแบบไม่ค่อยเข้าใจ
“แล้วตอนนี้เราต่างกับพวกเหี้ยนั่นยังไงอ่ะพี่ ....ผมก็ไม่รู้อ่ะนะว่าพี่มีอะไรกับไอ้บริษัทนี้ แต่ถ้าเรามีเงินมันก็ดีกว่าไม่มีไม่ใช่เหรอพี่”
“ขายไอ้นี่แล้วอีกกี่คนที่ต้องเดือดร้อน ทำลายไปอีกกี่ครอบครัว”
“พวกเรามันก็แค่โจรปล้นโจร ไม่เห็นต้องแคร์เลยว่าได้เงินมายังไง แค่นี้ยังลำบากไม่พอรึไงพี่”
“อยากรวยมาก คงต้องเดินทางอื่น แต่คงไม่ใช่กับพี่”
“แล้วพี่ทำอย่างนี้ไม่อยากรวย แล้วทำไปเพื่ออะไรอ่ะ”
“ทุกคนมีเหตุผลของตัวเองทั้งนั้น มีชะตากรรมของตัวเอง แกไม่จำเป็นต้องเข้าใจทุกอย่างหรอก”
ตี๋ใหญ่ เทยาลงส้วม เชนเดินออกเครียดๆ หน้าตี๋ใหญ่เศร้าที่คนใกล้ตัวยังเป็นซะเอง
อัศวินกำลังออกจากบ้าน มิลค์ในสภาพอิดโรยเดินมากอด “พ่อคะ หนูต้องลงทะเบียนเรียนเพิ่มค่ะ ขอเบิกเงินด้วยค่ะ ของหนูเดือนนี้หมดแล้ว”
อัศวินล้วงกระเป๋าโดยไม่คิดเลย ก่อนเงยหน้าขึ้นมองลูก “หนูดูไม่สบายนะลูก ดูหนังสือดึกเหรอ”
“นอนไม่ค่อยหลับคะ เย็นนี้อยากกินสลัดฝีมือพ่อ”
อัศวินยิ้ม “เย็นนี้” อัศวินนึก นับเงินไปด้วย “เย็นนี้พ่อมีคุยกับผู้ใหญ่ค่ะ พรุ่งนี้ละกันนะ”
มิลค์ยิ้มง่วงๆ นอนซบลงบนโต๊ะ พ่อรินน้ำวางให้ตรงหน้า พร้อมเงินสอดไว้ข้างใต้ มิลค์ มองเงิน
ภายในห้องเชน ตี๋ใหญ่บรรจุกระสุนใส่แม็กกาซีน ตาเศร้าหมอง
ไซเรน เดินอยู่ในตรอกแห่งหนึ่งใกล้ร้านพระ เขารับสายเนส “อืม.. กลับมาแล้ว”
“ได้หยุดกี่วัน”
“ก็ปกติ 2 วันแค่นี้นะ”
“ไซเรนอยู่ไหน ..เดี๋ยวเราไปหา”
“แถวเสาชิงช้า แค่นี้นะ”
“ไหว้พระเหรอ ...เดี๋ยวเจอกันนะ”
“ไม่ใช่ ....”
“แค่นี้นะใกล้ถึงโทรถามอีกที”
“เนส...เนส ..เอ้ย ฮัลโหลๆ” ไซเรนหงุดหงิด
ภายในห้องทำงานอัศวิน อัศวินกำลังไหว้พระที่อยู่ในห้อง ปล่อยโทรศัพท์ดังอยู่อย่างนั้น สักพักจึงรับ อัศวินไม่คุ้นเบอร์แต่พอรับกลับมีสีหน้ายิ้มแย้ม “ครับพี่..สบายดีครับ”
เสียงตอบเป็นชายลึกลับเสียงทุ้มนุ่ม มีอำนาจ “เรื่องบริษัทเป็นไง มีไรให้พี่ช่วยมั้ย”
“เงินที่ถูกปล้นประกันครอบคลุมอยู่แล้วครับ จะมีก็แต่ทางลูกค้าซึ่งก็ทะยอยทำหนังสือชี้แจงไปแล้วครับ ลูกค้าก็เข้าใจดี”
“แล้วมีแผนต่อไปยังไงบ้าง”
“ก็ต้องเรียกความมั่นใจคืนมาน่ะครับ ผมก็กำลังจะปรับปรุงรถใหม่ครับ”
“อืม...เห็นว่ามีชุดเฉพาะกิจจากส่วนกลางตามดูเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน มันมีปัญหาอะไรรึ”