บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 23 หน้า 3
ริวไม่ทันสำรวจตัวเองเพราะเป็นห่วงมายูมิมากกว่า “คุณล่ะ” ริวรีบมองสำรวจร่างกายของมายูมิ แล้วเหลือบเห็นเลือดไหลซึมที่แขน ริวตกใจ “คุณโดนยิง”
มายูมิมองแขนตัวเอง “กระสุนแค่ถากไปเท่านั้น ฉันไม่เป็นอะไรหรอก”
“ขอผมดูหน่อย...เจ็บมากไหม?” ริวหันไปตะโกนสั่งกับคัตสึ เซกิ “รีบเอารถออกเร็ว ฉันจะพามายูมิไปโรงพยาบาล”
ไทชิ คัตซึและเซกิรีบวิ่งไปเตรียมรถ ริวลุกขึ้นยืน
มายูมิมองริวที่ลุกขึ้นยืนโดยไม่มีท่าทีเจ็บปวดเหมือนที่ริวเคยแสดงให้มายูมิเห็น มายูมิมองริวด้วยสายตาเจ็บปวดและโกรธลึกๆ
ริวจะอุ้มมายูมิไปขึ้นรถ มายูมิรีบเอามือกัน ไม่ให้ริวอุ้ม มายูมิพูดเสียงนิ่งๆ “ฉันเดินเองได้”
มายูมิลุกขึ้นด้วยสีหน้านิ่ง โกรธมากที่โดนริวหลอกว่าเดินไม่ได้ แล้วเดินไปที่รถ ริวรีบเดินประคองมายูมิ โดยไม่ทันสังเกตหรือเอะใจกับอาการที่ดูบึ้งตึงเย็นชาของมายูมิ
ในสำนักงานตำรวจฯ ฮิโระกำลังเดินถือแฟ้มเตรียมจะไปสอบสวนทาคาโอะ หันไปสั่งตำรวจที่กำลังเดินตามมา “ทำหนังสือแจ้งตรงเข้าไปที่กรม ฉันจะเป็นสอบสวนทาคาโอะ มิซาว่า ด้วยตัวเอง”
“ทำหนังสือตรงเข้าไปเลยเหรอครับ”
“ใช่...มีอะไรสงสัย”
“แล้วท่านมาซารุ?”
“ทำสำนวนเสร็จเมื่อไหร่ ฉันจะเป็นคนแจ้งเอง”
ตำรวจโค้งทำความเคารพแล้วเดินออกไป ฮิโระเดินตรงเข้ามายังหน้าห้องสอบสวน กำลังจะเดินเข้าไป “คุมตัวทาคาโอะไว้ในห้องสอบสวนแล้วใช่มั้ย”
“ใช่ครับ”
ฮิโระพยักหน้าพอใจ กำลังจะเดินเข้าไป
เคนเดินออกมาจากห้อง ร้องห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวก่อน ท่านมาซารุกำลังสอบสวนผู้ต้องหา”
“รู้เรื่องเร็วดีนะ”
“แน่นอน .. ท่านมาซารุสนใจงานสำคัญเสมอ”
“ตกลงจะสอบสวนเองเลยเหรอ”
“ถูกต้อง...และมีสั่งห้ามไม่ให้ใครรบกวน!”
ฮิโระจำต้องอยู่ที่หน้าห้อง ทำอะไรต่อไม่ได้
ในห้องสอบสวนสำนักงานตำรวจฯ ทาคาโอะโดนมาซารุตบหน้าจนเลือดออกปากล้มคว่ำไป