บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 15 หน้า 5
ทั้งสามรับคำหนักแน่น “ครับ”
โคจิมองเข้าไปในห้อง เป็นห่วงทั้งริวและมายูมิ
ในห้องพักฟื้นริว มายูมิเปิดเสื้อริวออก แล้วใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำ บิดหมาดแล้วเช็ดตัวให้ริว มายูมิใช้ผ้าขนหนูเช็ดไล่ตั้งแต่ต้นคอ เรื่อยลงมายังหน้าอกของริวอย่างแผ่วเบา มายูมิเช็ดตัวให้ริว จนมือมาหยุดอยู่บนหน้าอกด้านซ้ายของริว ทำให้มายูมินิ่งไปพักหนึ่ง
“หัวใจคุณเต้นแรงเหมือนหัวใจฉัน... ได้ยินเสียงหัวใจของเรามั้ยคะริว” มายูมิเช็ดวนที่หน้าอกริวอย่างนุ่มนวล “ฉันอยากเล่านิทานเรื่องหนึ่งให้คุณฟัง นิทานของฉันกับคุณ”
มายูมิยิ้มชื่นเมื่อคิดถึงสิ่งที่กำลังจะเล่าให้ริวฟัง
เรื่องราวของริวและมายูมิในวัยเด็ก ครั้งที่มาบ้านโอะนึซึกะ มายูมิเดินเข้าไปในสวน ชมดอกไม้และอย่างเพลิดเพลิน
ริวใส่หน้ากากยักษ์โบราณแบบญี่ปุ่น กระโดดออกมาดักหน้ามายูมิ “แฮ่...!!”
“กรี๊ดดดด” มายูมิตกใจ ประเคนหมัดทั้งสองไล่ทุบริวอั่กๆๆ “ออกไปนะไอ้ยักษ์บ้า! อย่ามายุ่งกับฉัน !”
ริววิ่งหลบไปมา หลบได้บ้าง โดนทุบบ้าง วิ่งหนีไปรอบๆ สวน “โอ๊ย... นี่คน! เจ็บ! ไม่ใช่ยักษ์!”
“สมน้ำหน้า อยากแกล้งฉันดีนัก” มายูมิเงื้อหมัดจะทุบริวอีก
ริวหมุนตัวหลบ แล้วคว้าข้อมือมายูมิล็อคไว้ “เธอเดินเข้ามาในบ้านโอะนิซึกะเอง
มายูมิโวยวาย “ถ้าพ่อไม่แวะมาคุยธุระกับลุงอิจิโร่ ฉันก็ไม่อยากมาหรอก ปล่อยนะ!!”
“มายูมิ” ทากาฮาชิกับอิจิโร่เดินเข้ามา
มายูมิสะบัดมือหลุดจากริว แล้วรีบวิ่งไปหาทากาฮาชิ
อิจิโร่จ้องริวด้วยสายตาดุ เคร่งขรึม “ริว...สุภาพบุรุษต้องไม่รังแกผู้หญิง ขอโทษหนูมายูมิซะ”
“ครับคุณลุง” ริวยังใส่หน้ากากเหมือนเดิมหันไปหามายูมิ แล้วก้มศีรษะขอโทษมายูมิอย่างเลี่ยงไม่ได้ “ผมขอโทษ”
มายูมิจ้องมองริว งอน ๆ ไม่พอใจ
มายูมิอมยิ้ม มองริวที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง “ฉันแค้นนายหน้ากากยักษ์จอมเกเรคนนั้นแค้นทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้าตา จนวันที่พ่อบอกว่าจะให้ฉันหมั้นกับริวโอะนิซึกะ ภาพนายหน้ากากยักษ์จอมเกเรก็ย้อนกลับมาอีกครั้ง”
มายูมิจับมือริวขึ้นมากุมไว้ ยิ้มชื่นเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เธอเคยมีร่วมกับริว “คุณจำวันที่เราเจอหน้ากันครั้งแรกได้มั้ยคะ?”
ริวแอบเข้ามาหลบในห้องน้ำหญิง