บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 7 หน้า 5

“คนร้ายอยู่ทางนี้ค่ะ” เสียงเจ้าหน้าที่ดังขึ้น พร้อมเสียงฝีเท้าคนหลายคนตามเข้ามา คนร้ายรีบผลักชั้นเก้าอี้เข้าใส่อาคิโกะที่ยืนตะลึงอยู่ 

“อาคิโกะ!” ชั้นเก้าอี้กำลังล้มลงมาทับอาคิโกะ ไทชิถลาเข้ามาผลักตัวอาคิโกะออกไปได้ทัน แต่ไทชิกลับโดนเก้าอี้ล้มทับเสียเอง 

ริว คัตสึ เซกิและลูกน้องโอะนิซึกะวิ่งตามเจ้าหน้าที่เข้ามา

“ไทชิ อาคิโกะ!”

“ริว... ช่วยฉันด้วย... คนร้ายมันจะจับตัวฉัน” อาคิโกะโผเข้าไปกอดริว ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว ริวกวาดสายตามองไปรอบๆ ไม่เจอตัวคนร้ายแล้ว 

ลูกน้องโอะนิซึกะช่วยกันรื้อเก้าอี้ออก ประคองตัวไทชิลุกขึ้น 

คัตสึและเซกิแยกกันสำรวจจนทั่ว ก่อนกลับมารายงาน “มันหนีไปแล้วครับ”

อาคิโกะกอดริวแน่นราวกับตกใจกลัวไม่หาย ไทชิมองอาคิโกะกอดริวด้วยสายตาตัดพ้อ เจ็บตัว ช้ำหัวใจ 

ริวประคองอาคิโกะมาส่งถึงหน้าบ้าน โดยมีลูกน้องโอะนิซึกะตามมาอารักขา

ไทชิบ่นด้วยความหงุดหงิด “เสียดายที่จับตัวคนร้ายไม่ได้ เลยไม่รู้ว่ามันใคร”

ริวถามอาคิโกะ “คุณแน่ใจเหรอว่าไม่มีศัตรู?”

“ฉันทำงานวงการบันเทิงอย่างเดียว ไม่เคยยุ่งเรื่องธุรกิจที่ต้องมีปัญหากับใคร” 

“หรือคนร้ายเล่นงานคุณอาคิโกะ เพราะคิดว่าเป็นคนรักของโซเรียว” เซกิสงสัย

ริวสวนขึ้นทันที “อาคิโกะไม่ใช่คนรักของฉัน” 

อาคิโกะสีหน้าตึงขึ้นมาทันที แต่พยายามข่มเก็บอาการไม่พอใจไว้ 

สาวใช้ออกมาก้มศีรษะแสดงความเคารพริวกับอาคิโกะ ก่อนรายงาน “ท่านไดกิออกไปธุระนอกเมือง จะกลับค่ำๆ ค่ะ”

สายตาเจ้าเล่ห์ของอาคิโกะ นึกแผนรั้งริวขึ้นมาได้ทันที “ฉันไม่กล้าอยู่บ้านคนเดียว... กลัวคนร้ายมันย้อนกลับมาอีก” อาคิโกะผวากอดแขนริวแสร้งทำเป็นกลัวไม่หาย

“ผมจะให้ไทชิกับลูกน้อง คอยดูแลความปลอดภัยให้”

“แต่ฉันจะอุ่นใจมากกว่าถ้ามีคุณอยู่ด้วย” อาคิโกะอ้อนริว “อยู่เป็นเพื่อนฉันจนกว่าพ่อจะกลับได้ไหมคะริว  นะคะ”

ไทชิเบือนหน้าหนีไปทางอื่น ไม่อยากเห็นท่าทางออดอ้อนที่อาคิโกะมีต่อริว ริวสองจิตสองใจ  

มายูมินั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของตัวเอง เปิดแฟ้มเอกสารค้างไว้ แต่กลับเหม่อไม่ได้สนใจ 

นานะคุยงานกับพยาบาล หันมาเห็น จึงยื่นมือมาแตะแขนมายูมิเบาๆ ให้รู้สึกตัว “ช่วงนี้เธอใจลอยบ่อย ๆ  เป็นอะไรหรือเปล่า?”