บทละครโทรทัศน์ รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 14 หน้า 4
พอลหยิบของกินเดินเลี่ยงไป..ไม่อยากเห็นหน้าลูกจันเต็มตา..เพราะรู้สึกสยอง “ก็...หิวอ่ะ..เลยมาหาอะไรกิน”
“หิวตั้งแต่ป่านนี้เนี่ยนะ???”
“อือ” พอลคาบแซนด์วิซ..ที่เพิ่งทำตะกี้..เข้าไปเต็มปาก
ลูกจันรี่เข้าไปหาพอล จ้องหน้า “พีท..ฉันว่าแกแปลกๆนะ..หมู่นี้ทำไมแกหิวบ๊อยบ่อย กินก็จุยังกะผู้ชาย แป้งเปิ้งของทอดของมันฟาดหมด แกไม่กลัวอ้วนแล้วเหรอ”
พอลชะงัก “เอ่อ..ก็..ก็กลัว..แต่..ก็...ก็ช่วงนี้ฉันทำงานหนักไง..กินเข้าไปมันก็เบิร์นแหละ..เลย..กินได้เยอะหน่อย” ลูกจันยังจ้องหน้าพอลอยู่อย่างใกล้มากกก “เอ่อ..ช่วยเอาหน้าออกไปห่างๆได้มั้ย..กลัวอ่ะ”ลูกจันค้อนขวับ “ชิส์...เดี๋ยวพอฉันหน้าเด้งอย่ามาขอร้อยตามก็แล้วกัน”
พอลเบะปาก...ฝันไปเหอะ ลูกจันหยิบน้ำเย็นเดินดื่มกลับขึ้นข้างบน พอลชงกาแฟ แล้วเดินไปนั่งจิบกาแฟชิลๆ เวลาผ่านไป เห็นพอลยังนั่งชิลอยู่กับธรรมชาติ
“พีท..ฉันไปทำงานก่อนนะ วันนี้มีประชุมเช้า” ลูกจันร้องบอก
พอลหันไปตอบรับ “อืม...ห๊า” พอลตกใจมาก เมื่อเห็นลูกจันในชุดสวย หน้าปิ๊งเป๊ะเว่อร์ ไร้ร่องรอยเขียวช้ำ
“ทำไมหายช้ำเร็วจัง” พอลงงๆ
“นี่อีเจ้...ฉันว่าแกชักจะห่างหมอมากไปแล้วนะยะ..เมื่อก่อนเทคโนโลยีใหม่มาแกต้องพุ่งไปลองก่อน..แต่เดี๋ยวนี้ฉันต้องมาคอยอัพเดทให้แกแทน...เฮ้ออออออ” ลูกจันส่ายหน้าเบื่อหน่าย
พอลหลบตา..กลัวลูกจันเอะใจในความเปลี่ยนแปลง
แต่ลูกจันก็ยังไม่เอะใจ “เมคอัพสิยะช่วยได้..เรื่องอะไรฉันจะให้โลกรู้ล่ะว่าฉันไปร้อยไหมจนหน้าเขียวหน้าม่วง ฉันก็ต้องให้คนเค้าคิดว่าฉันสวยเองตามธรรมชาติเสะ...” ลูกจันหลิ่วตา ทำหน้าเจ้าเล่ห์ให้พอลแล้วเหลือบมองดูนาฬิกา “ว๊าย..เดี๋ยวรถติด..ไปก่อนนะแก”
ลูกจันรีบเดินออกไป พอลมองตาม อ้าปากค้าง....ช็อกกับความลวงโลกของสตรีเพศ
“โห...ผู้หญิงนี่โคตรน่ากลัวเลย!!!” พอลรำพึง
ภายในโรงพยาบาล จุ้มจิ้มยืนกุมมือแม่ที่นอนอยู่บนเตียงเตรียมเข้าห้องผ่าตัด “จุ้มถามหมอให้แล้ว..หมอบอกว่าไม่เจ็บเลย..แป๊บเดียวก็เสร็จแล้ว เดี๋ยวจุ้มนั่งรอแม่ตรงนี้น้า..แม่ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ” จุ้มจิ้มพยายามยิ้ม
แม่พยักหน้า ยิ้มให้จุ้มจิ้ม พยาบาลเข็นเตียงเข้าไปในห้องผ่าตัด จุ้มจิ้มน้ำตาร่วงเผาะด้วยความกลัว
“อะแฮ่ม” เสียงอาร์ตดังขึ้น จุ้มจิ้มสะดุ้งหันกลับไปดู..น้ำตาแห้งโดยอัตโนมัติ อาร์ตเดินทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้เข้ามาใกล้จุ้มจิ้ม
“แกมาทำอะไรที่นี่” จุ้มจิ้มถาม
“นัดเพื่อนไว้”