บทละครโทรทัศน์ รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 22

ลูกจันรู้สึกกระสับกระส่ายคล้ายอยู่ในฝัน เห็นตัวเองอยู่ใกล้ชิดกับพอลที่ห่างกันแค่คืบเท่านั้น 

ลูกจันมองไปที่ใบหน้าของพอล เห็นพอลมองตอบมาด้วยแววตาแห่งความรัก

ลูกจันยิ้มหวานให้ พอลค่อยๆ เอื้อมมือมาลูบไล้ใบหน้าของลูกจันอย่างอ่อนโยน 

ลูกจันเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสแห่งรัก ลูกจันเผลอหลุดปากเรียกชื่อพีทออกไปเบาๆ “พีท” 

พอลส่ายหัวให้ลูกจัน พร้อมกับยิ้มน้อยๆ “ผมไม่ใช่พีท” 

ลูกจันมองพอลด้วยสายตาไม่เข้าใจ

“ผมชื่อพร ผมรักคุณ” พอลค่อยๆ ก้มหน้าลงมาหาลูกจัน ลูกจันเงยหน้าขึ้น เกือบจะจูบกันแล้ว 

อยู่ๆ ลูกจันก็ผะอืดผะอม พอลชะงัก มองลูกจันอย่างตกใจ 

ลูกจันอาเจียนออกมา “อ้วกกกกกกกกก”

ลูกจันสะดุ้งพรวดขึ้นมาอ้วกอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่ข้างต้นไม้..โดยมีพอลคอยลูบหลังให้ 

พอลยื่นกระติกน้ำมาให้ ลูกจันหันไปรับกระติกน้ำจนหน้าของพอลกับลูกจันใกล้กัน..ในระยะเหมือนความฝันเป๊ะ!!! 

ลูกจันคิดถึงความฝันแล้วชักอาย..รีบรับน้ำมาดื่มพร้อมหลบตาพอล “ฉันเป็นอะไรไปน่ะ”

พอลทำหน้าระอาใจ “ก็กินผลไม้มีพิษจนสลบไปน่ะสิ” ลูกจันหน้าจ๋อย “ดีนะที่ฉันหาหญ้าทะเลมากรอกปากแกทัน..ไม่งั้นแย่แน่”  

ลูกจันหันไปมองข้างๆ พอล...เห็นมีภาชนะที่บดหญ้าทะเลวางอยู่ ลูกจันสงสัย “หญ้าทะเล?” 

พอลหันไปหยิบหญ้าทะเลมาส่งให้ลูกจันดู “อือ..อันนี้เค้าเรียกหญ้าทะเล...ช่วยแก้พิษได้..” พอลประชด “ซนๆ แบบแกควรพกติดตัวไว้นะ..เผื่อพลาดไปกินอะไรเข้าอีก..จะได้เคี้ยวแก้พิษทัน” 

ลูกจันงอน..ค้อนพอลอย่างไม่พอใจ “แล้วทำไมแกไม่เตือนฉันล่ะว่ามันกินไม่ได้” 

พอลอึ้งกับความผิดที่ไม่ได้ก่อ “อ้าว..!!!” 

ลูกจันหันไปเจอลิงตัวเดิม มันแยกเขี้ยวยิ้มให้ลูกจันเหมือนเย้ย ลูกจันพลอยค้อนลิงไปอีกตัว “แกอีกตัว..ถ้าไม่กินแล้วจะเด็ดมาให้ฉันเข้าใจผิดทำไม..บ้าจริง!!!” 

ลูกจันเดินสะบัดบ๊อบ งอนตุ๊บป่องออกไป อย่างตั้งใจใช้ความอารมณ์เสียกลบความเสียหน้า พอลกับลิงยืนมองลูกจันอย่างงงๆ