บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 15 หน้า 5
“ผมน่ะใคร?” สิทธาหยุดเดินย้อนถาม
“ผม...เวทิต” สาธิตตั้งใจแกล้งสิทธา
“ไม่จริง ไอ้เวทิตมันตายแล้ว...แกเป็นใคร?” สิทธาเอ่ยเสียงไม่พอใจ
“รู้ได้ยังไงว่าตาย ในเมื่อยังไม่มีข่าวออกเลย” สาธิตสะใจที่จับพิรุธได้
“นั่นมึงเป็นใคร?” สิทธาตกใจที่เผลอพูดออกไป
“ทำเลวอะไรไว้ระวังตัวให้ดี กฎหมายไม่ปล่อยให้คนชั่วอย่างแกลอยนวลแน่!!” สาธิตรีบข่มขู่สิทธาทันที
จากนั้นรีบตัดสาย มั่นใจแล้วว่าเป็นฝีมือของสิทธาที่เก็บเพื่อนของเขา สิทธาเจ็บใจ และสงสัยว่าจะต้องเป็นสาธิต เพราะทั้งคู่เป็นเพื่อนกัน
“เกิดอะไรขึ้นครับท่าน” บอดี้การ์ดเอ่ยถาม
“คนของไอ้นักข่าวนั่นมันลองดีกับฉัน ไปควานหาตัวมาว่ามันเป็นใคร!!” สิทธาเอ่ยสั่ง
ภายในห้องนอนของสาธิต สาธิตกำลังนั่งดูข้อมูลในโน้ตบุ๊คของเวทิตที่เขาเอากลับมา หน้าจอเป็นที่อยู่ อีเมล์ และเบอร์ติดต่อของคนในบริษัทที่ติดต่อกับเวทิต สาธิตกดมือถือโทรหา แต่พบว่าเขาปิดเครื่องหนี สาธิตเลย หงุดหงิดคิดว่าพนักงานคนนั้นคงจงใจหนีจึงปิดหน้าอีเมล์ลง เห็นภาพที่หน้าเดสก์ท็อปเป็นรูปของเวทิตสมัยเรียน เวทิตเอ่ยขึ้นกับรูปภาพนั้น
“แกจะต้องไม่ตายฟรี ฉันจะเรียกร้องความยุติธรรมให้แก”
“ติวก็เหมือนกัน ผมจะไม่ให้คุณต้องตายเปล่า” สาธิตหันไปเห็นรูปถ่ายคู่ของเขากับติวดีที่อยู่ในกรอบรูป ที่บ้าน ก็เอ่ยราวกับให้คำสัญญา
ทันใดนั้น เสียงเก้าอี้เลื่อนดังมาจากชั้นล่าง สาธิตตกใจนึกว่ามีคนบุกเข้ามา รีบเปิดลิ้นชักหยิบปืนออกมา
จากนั้นเดินลงมาที่ชั้นล่างของบ้าน แลแปลกใจที่เห็นว่าไฟชั้นล่างเปิดอยู่ สาธิตระแวง ค่อยๆ เดินลงมาซุ่มดูเห็น ประตูตู้เย็นเปิดอยู่ มีใครบางคนอยู่หลังประตูตู้ จึงเอ่ยถามออกไป
“นั่นใคร?”
ชยันต์ได้ยินเสียงก็ชะโงกออกจากตู้เย็นมาพร้อมกระป๋องเบียร์ แล้วก็ตกใจเมื่อเห็นสาธิตยกปืนขู่ขึ้นมา จึงรีบบอกอีกฝ่าย
“เฮ้ย... ฉันเอง”
“นี่พี่ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ” สาธิตโล่งอกปนหงุดหงิด
“นี่ไล่กันเหรอวะ” ชยันต์ถือเบียร์มาที่โซฟาแล้วจะยกดื่ม
“ผมให้พี่อยู่พักใจวันสองวัน ไม่ใช่ให้หนีย้ายสำมะโนครัวมาที่นี่ หนีหน้ากันอย่างนี้ แล้วจะได้เคลียร์กัน เมื่อไหร่” สาธิตดึงแก้วเบียร์ออกจากมือชยันต์