บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 3 หน้า 2
“ทำไมพี่ทำแบบนี้คะ ทำไมถึงไม่บอกความจริงกับจี ทำไมถึงเอาสเตฟานรับผิดแทนจี ทำไมถึงไม่ให้จีสู้”
“สู้? สู้ยังไง? พอเถอะน้องจี พี่เครียดจนโบ๊ะแป้งจนไม่รู้ว่านี่หน้าหรือเปลือกโลกแล้วเนี่ย..Please !!!!!! ทำตามที่พี่บอก”
“จีคงทำไม่ได้หรอกค่ะ อย่างน้อย ..จีต้องดูแลแม่ของคุณติวต่อ”
สุกี้มือไม้สั่น อยากจะเขย่าหัวจีให้สาสมกับความหัวแข็งและดื้อรั้น เขารีบหยิบแป้งพัฟมาโบ๊ะ แล้วพยายามใจเย็น“โอเค..รอให้ศาลตัดสินก่อนว่าทุกอย่างเป็นอุบัติเหตุ สเตฟานไม่ได้ตั้งใจ คดีจบ ข่าวจบ..ตอนนั้นจีจะไปดูแลใคร พี่จะไม่ว่าเลย ..โอเค๊ ดีล”
“จบเหรอคะ ? ..คงไม่มีใครยอมให้จบง่ายๆ หรอกค่ะ !!!”
ชยันต์กำลังขับรถจะกลับบ้าน ทันใดนั้น! เห็นรถของปียากุล ซึ่งจอดรอชยันต์อยู่ริมถนน ขับพุ่งมาจอดขวางหน้ารถของชยันต์ ชยันต์ตกใจ เหยียบเบรกสุดตัว ปียากุลดับรถแล้วลงจากรถ มายืนพิงรถอย่างสบายใจเหมือนตัวเองไม่ได้ทำใครเดือดร้อน
ชยันต์เห็นปียากุลจึงรีบลงจากรถแล้วเดินไปหา “คุณขับรถมาขวางถนนทำไม?!!”
“คุณควรขอบคุณเปี๊ยกนะที่จอดรถตรงนี้ ไม่ใช่ขับไปจอดเหยียบหน้านางเอกคุณ !”
คันที่ขับตามหลังรถชยันต์มา ต่างบีบแตรระงม เพื่อให้ปียากุลขยับรถถอย
“มีอะไรไปคุยที่บ้าน ถอยรถเดี๋ยวนี้”
“ทำไมเปี๊ยกต้องทำตามที่คุณบอกด้วย ในเมื่อเปี๊ยกบอกคุณว่าอย่าไปยุ่งกับเรื่องของจีราวัจน์ ! คุณยัง ไม่ฟังเลย”
ชยันต์พยายามใจเย็น“ผมบอกให้กลับไปคุยที่บ้านไง”
“ไม่กลับ !”
“คุณไม่เห็นรึไง ว่าคุณกำลังทำคนอื่นเดือดร้อน”
“จะต้องแคร์ทำไม ทีคนอื่นทำเปี๊ยกเดือดร้อนใจ ยังไม่มีใครแคร์เลย” ปียากุลโชว์มือถือให้ชยันต์ดู “เห็นไหม?...นักข่าวโทรมาหาเปี๊ยก เป็นร้อยสาย ว่าผัวไปงานศพกับนางเอก แล้วเปี๊ยกอยู่ไหน..นั่งโง่รอผัวอยู่บ้านไง! คุณทำได้ยังไงชยันต์! คุณพาฆาตกรไปงานศพติวดี คุณเหยียบหน้าเปี๊ยกไม่พอ! คุณยังเหยียบย่ำความรู้สึกพี่ธิตด้วย”
“เอาเป็นว่าที่ผมทำ..ผมพยายามช่วยทุกฝ่าย”
“ฝ่ายเดียวที่คุณควรช่วย คือพี่ธิต! พี่ธิตคือคนที่สูญเสีย พี่ธิตคือญาติของเรา! ไม่ใช่สาระแนพาจีราวัจน์ ไปแสดงบทโศกที่วัด! เปี๊ยกจะบอกให้นะ..ต่อให้ทั้งคุณพ่อ ทั้งคุณ ทั้งสุกี้ป่าวประกาศว่าจีราวัจน์ไม่ใช่คนฆ่าติวดี แต่พี่ธิตไม่มีวันเชื่อ ต่อให้มันมีแม่เป็นคุณหญิง มีพ่อเลี้ยงเป็นนักธุรกิจใหญ่โตช่วยเก็บกวาดหลักฐานยังไง มันก็ ไม่มีทางหนีพ้นมือพี่ธิตไปได้ ไม่เชื่อก็คอยดู !” ปียากุลพูดจบก็เดินออกไป โดยจงใจจอดรถขวางไว้ให้ชยันต์ แก้ปัญหาเอง ปล่อยให้ชยันต์เผชิญหน้ากับเสียงด่าของชาวบ้านไปอย่างสะใจ
“เปี๊ยก!” ชยันต์มองปียากุลอย่างเซ็งโคตร แล้วคิดเป็นห่วงจีราวัจน์ที่ต้องโดนสาธิตกัดไม่ปล่อยอย่างที่ปียากุลบอกแน่ๆ