บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 5 หน้า 13
ปียากุลลงจากโต๊ะ แล้วกอดสาธิตอย่างให้กำลังใจ “พี่ชายของเปี๊ยกเป็นคนดี สักวัน..ต้องมีคนดีๆ มาทำให้พี่ธิตมีความสุขอีกครั้ง เชื่อเปี๊ยกนะ”
สาธิตยังมีความรู้สึกว่า “ไม่มีใครแทนที่ติวดีได้”
ภายในห้องรับแขก ที่บ้านของเจตร เจตรเปิดไอแพดนั่งอ่านข่าวของจีรวัจน์อย่างสนใจ
“พี่เจตรรรร!!!!” เสียงเจนจิราเรียกดังขึ้น เจตรรีบปิดหน้าเพจข่าวของจีราวัจน์ แล้วเปิดหน้าเพจอื่นแทน เจนจิราถือกระเป๋าใส่ชุดครุยทนาย และอีกมือถือตั๋วคอนเสิร์ต 1 ใบ วิ่งมาหา “พี่เจตร ..เสาร์นี้ว่างไหม ?” เจตรกำลังจะตอบ เจนจิรารีบพูดขัดขึ้นแทน “ว่างอยู่แล้วล่ะ ..พี่เจตรอยากดูเสิร์ตนี่กับน้องไหม” หญิงสาวโชว์บัตรคอนเสิร์ต ยังไม่ทันทีเจตรจะตอบคำถาม เจนจิราก็ชิงพูดแทนอีก “อยากดูอยู่แล้วล่ะ ..งั้นเสาร์นี้พี่ไปดูคอนเสิร์ตกับน้อง ..โอเคไหม ?” เจตรตั้งท่าจะพูด เจนจิราตัดบท “โอเคอยู่แล้วล่ะ”
“เฮ้ย !!!! ..เวลาว่าความในศาล ถามเองตอบเองอย่างนี้ป่ะเนี่ย” เจนจิราจะพูด เจตรแกล้งพูดแทรก “..อ้อ ลืมไปว่าเจนเพิ่งได้ใบอนุญาตว่าความ ..ยังไม่เคยทำคดีใช่ไหม” ไม่รอให้น้องสาวตอบก็แกล้งถามแทรกขึ้น “ได้ข่าวว่าความเก๋าของทนาย ดูที่ความเก่าของชุดครุย” เจตรทำท่าปิดจมูกล้อเลียน “อือหือ..เหม็นกลิ่นใหม่ชุดครุย อย่างนี้เขาเรียกว่าทนายไก่อ่อนใช่ปะ”
“หยุด !!!!!!! มาเคลียร์ทีละเรื่อง ..เรื่องคอนเสิร์ต..ที่เจนไม่ฟังพี่ตอบ เพราะเจนรู้อยู่แล้วว่าพี่เจตรว่างไปกับน้องชัวร์ !” เจนจิราเอาตั๋วคอนเสิร์ตใส่ในหนังสือตรงหน้าเจตร แล้วปิดอย่างแรง แสดงว่าจะพูดอย่างจริงจัง “ส่วนเรื่องครุย..อย่าเรียกเจนว่าไก่อ่อนนะ..ตอนนี้ครุยเจนอาจจะยังใหม่ แต่วันนี้เจนจะเริ่มตามทนายรุ่นพี่ ไปเก็บคดี ทีนี้เจนก็จะได้ประสบการณ์ว่าความอีกเพียบ..จนเจนเก๊าพอไปสอบอัยการอย่างที่ฝัน และถ้าเจนสอบอัยการได้ พี่เจตรจะต้องเปลี่ยนคำพูดใหม่ว่า...”
เจตรแกล้งพูดแทรก“...ไม่ได้รูดซิป”
เจนจิราเผลอพูดตามเจตร “ไม่ได้รูดซิป” เธอคิดได้ “ห๊ะ!” หญิงสาวรีบมองที่ซิบกระโปรง พอเห็นว่าซิปกระโปรงรูดแล้ว หันไปต่อว่าเจตร “รูดแล้ว!”
“พี่หมายถึงซิบกระเป๋า ไม่ใช่ซิบกระโปรง” เจตรขำน้องสาว
เจนจิรามองกระเป๋าที่ยังไม่ได้รูดซิป “อ้าว”
“ทั้งขี้โม้ ทั้งโก๊ะอย่างนี้ ..จะมีใครยอมให้ตามไปเก็บคดีกับเขาไหมเนี่ย ?”
“อย่ามาดูถวกกกกก..ในโลกนี้ ..มีแต่พี่เจตรเท่านั้นแหละที่ว่าเจน ส่วนคนอื่น ...เขาอยากให้น้องทำงานด้วยทั้งนั้น !”
วันใหม่ มุมหนึ่งในศาล เจนจิราเดินตามทนายรุ่นพี่คนหนึ่งมา “พี่คะ ..วันนี้ ขอเจนตามไปเก็บคดีด้วยได้ไหมคะ”
“พี่คงให้น้องเก็บคดีนี้ไม่ได้ ..ลูกความพี่เขาซีเรียส ลองไปขอคนอื่นดูนะ”