บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 23

บทโทรทัศน์ : คนปั้นฝัน

จีราวัจน์เดินมาที่สวน ชยันต์เดินตามมา จีราวัจน์หันมองชยันต์ ไม่เข้าใจเอ่ยถาม

“พี่ชยันต์ ออกจากโรงพยาบาลวันนี้ จีพาพี่ไปดื่มแก้กลุ้มดีมั้ย”

“คนที่ควรกลุ้มคือจี...ใช่พี่ที่ไหน” ชยันต์ย้อนถาม

“ทำไม?” จีราวัจน์เริ่มระแวงว่าชยันต์จะรู้อะไร

“พี่รู้นะว่าจีเป็นอะไร จีท้องกับไอ้ธิตใช่ไหม?” ชยันต์เอ่ยขึ้น จีราวัจน์มองชยันต์แล้วอึ้งๆ

“เอาอะไรมาพูด?” จีราวัจน์ตกใจ

“ก็เอาเรื่องจริงมาพูด จีท้องแต่ตั้งใจปกปิดเอาไว้ เมื่อกี้ที่เจอมัน ทำไมจีไม่บอกมันไป จีจงใจปิดมันไป เพื่ออะไร” ชยันต์เอ่ยจริงจัง

“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขา” จีราวัจน์เอ่ยเสียงแข็ง

“มันต้องรับผิดชอบในฐานะลูกผู้ชาย” ชยันต์เอ่ยอย่างไม่ชอบใจ

“จีต่างหากที่ต้องรับผิดชอบ   ถ้าพี่ชยันต์อยากช่วยจี  พี่จะให้เขารู้เรื่องนี้ไม่ได้!!”

“จีรักมันไม่ใช่เหรอ?  แล้วทำไมไม่ถือโอกาสเริ่มต้นกับมัน”

“พี่ก็รู้ว่าเขาไม่ได้รักจี จีจะเอาเด็กคนนี้ไปผูกมัดเขาได้ยังไง มันเห็นแก่ตัวเกินไป”

“ไม่เห็นเกินไป มันนั่นแหละยิ่งต้องรับผิดชอบกับความมักง่ายของตัวเอง” ชยันต์ไม่เห็นด้วยกับจีราวัจน์

“จีขอร้อง พี่อย่าทำให้จีรู้สึกสมเพชตัวเองมากไปกว่านี้  พี่อย่าซ้ำเติมจี ก็ช่วยปิดเรื่องนี้เอาไว้ ถ้าพี่บอก เขา จีจะพาลูกหนีไป แล้วจะไม่มีใครได้เจออีกเลย” จีราวัจน์เอ่ยขอร้องแกมขุ่มขู่

“จี...แต่เด็กต้องมีพ่อ” ชยันต์เหนื่อยใจ

“จีมีวิธีรับมือกับเรื่องนี้ พี่อย่าลืมว่าจีเองก็ไม่เคยมีพ่อเหมือนกัน” จีราวัจน์เอ่ยนิ่งๆ ชยันต์ได้ยินอย่างนั้น ก็รู้ว่าไม่ควรบีบคั้นเพราะจะยิ่งทำให้จีราวัจน์เตลิดไปยิ่งกว่านี้

ที่คอนโดของจีราวัจน์ ดารากากำลังหั่นหัวหอมไว้ทำแซนด์วิชไว้เป็นอาหารเช้าวันพรุ่งนี้ ระหว่างที่ ดารากาสับหัวหอมอยู่นั้นก็กำลัง video call  คุยกับเจตรผ่านมือถือที่ตั้งไว้กลางโต๊ะไปด้วย

“วันนี้จีออกจากโรงพยาบาล กลับมานอนบ้านแล้วค่ะ” ดารากาเอ่ยเล่าให้เจตรฟัง

“แล้วนั่นทำอะไรอยู่ครับ” เสียงเจตรเอ่ยถามกลับมา

“จีอาบน้ำอยู่ค่ะ” ดารากาเอ่ยตอบ

“ผมถามถึงคุณดาวน่ะ” เจตรกรอกตา ถอนหายใจ

---