บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 23 หน้า 4
“มันก็เหตุผลเดียวกันกับที่เขาพยายามรักษาชีวิตแกมาตลอดนั่นแหละ” พิเชษเอ่ยตอบ สาธิตอึ้งไม่ค่อย อยากยอมรับว่าจีราวัจน์มีใจให้ตัวเขา เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้สองหนุ่มหันไปมอง เจนจิราเดินเข้ามาเอ่ยถาม
“เจนไปเคลียร์ค่าใช้จ่ายให้เรียบร้อยแล้วค่ะ กลับกันเลยไหมคะ”
“นารีอุปถัมภ์ตลอด ทำบุญมาด้วยอะไรวะ” พิเชษกระซิบบอกกับสาธิต
“ต่อจากนี้เจนจะเป็นพยาบาลพิเศษให้พี่ธิตเองนะคะ” เจนจิราเอ่ยกระตือรือร้น
“ฮอตเนอะ” พิเชษยักคิ้วล้อเลียนเพื่อน สาธิตอึดอัดมากที่เห็นเจนจิราพยายามมาเอาใจเขาขนาดนั้น ทั้งหมดเดินออกไปจากห้องพร้อมกัน
เวลาผ่านไป จีราวัจน์ถือกระเป๋าเสื้อผ้าของจริยาเข้ามาส่งแม่ในวัด
“แม่แน่ใจนะคะว่าจะมาอยู่ที่นี่” จีราวัจน์ย้อนถาม
“แม่อยากตัด ไม่อยากรับรู้อะไรอีก” จริยาเอ่ยขึ้นอย่างตัดสินใจแน่วแน่แล้ว “หนูไม่อยากให้แม่อยู่คนเดียว ให้หนูมาอยู่กับแม่ด้วยนะ”
“จีไม่ต้องห่วงแม่ แม่อยากหาเวลามาตั้งสติ ส่วนจีก็ควรจะตั้งต้นใช้ชีวิตใหม่ต่อไป วันหนึ่งถ้าศาลตัดสิน จีเองก็ต้องอยู่โดยไม่มีแม่ให้ได้” จริยาเอ่ยตอบอย่างคนที่ปลงได้แล้ว
“ไม่นะ หนูจะไม่ยอมให้แม่รับโทษเด็ดขาด เราต้องได้อยู่ด้วยกันตลอดไป” จีราวัจน์น้ำตาซึม
“เผื่อใจเถอะนะ เราต้องยอมรับความจริงให้ได้ ถ้าแม่ต้องรับโทษจริงๆ จีกลับไปเริ่มต้นกับสาธิตเขา ดีไหม” จริยาเอ่ยถาม
“แม่ก็รู้ว่าหนูทำอะไรไว้กับแฟนเขา เรื่องของเราคงเป็นไปไม่ได้” จีราวัจน์เอ่ยอย่างคิดว่าเป็นไปไม่ได้
“แต่จีรักเขาไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่บอกเขาว่าอุบัติเหตุครั้งนั้นจีไม่ได้ตั้งใจ ถ้าไม่ใช่เพราะยานั่น...เรื่องก็คง ไม่เกิด” จริยาย้อนถาม
“ถ้าไม่ใช่เพราะยานั่น...ป่านนี้เขาก็คงได้แต่งงานกับแฟนเขา เราคงไม่ต้องมาเจอกัน ทุกอย่างมันถูก ลิขิตให้เป็นความผิดพลาด ความสัมพันธ์ของเราก็เหมือนกัน” จีราวัจน์บอกเศร้าๆ
“ถึงมันจะเป็นความสุขบนความทุกข์ แต่มันก็คุ้มนะ ดูอย่างเราสองคนสิ ถ้าแม่ไม่เจอคดีจะมีวันที่เรา แม่ลูกได้พูดคุยกันดีๆ แบบนี้ไหม ความทุกข์มันก็เป็นแค่บททดสอบของชีวิต ถ้าเราข้ามผ่านมันมาอาจจะเจอ รางวัลที่ยิ่งใหญ่ซ่อนอยู่ก็ได้” จริยาเอ่ยบอกอย่างมองโลกในแง่ดี
“แม่เคยคิดไหมว่าถ้าแม่ไม่มีหนู ชีวิตแม่อาจจะดีกว่านี้ก็ได้” จีราวัจน์ร้องไห้ด้วยความรู้สึกผิด
“แม่เคยคิดแต่ว่าถ้าชีวิตนี้ไม่มีจี แม่คงไม่อยู่มาจนถึงป่านนี้ด้วยซ้ำ เพราะจีแม่ถึงได้สู้ และรู้ว่าจะต้องกัด ฟันมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร ถ้าจีเป็นแม่คน จีจะเข้าใจว่าถึงมันจะลำบากแต่ลูกก็ทำให้ชีวิตของแม่มีความหมาย แม่ไม่ เคยเสียใจที่ให้จีเกิดมา ลูกมีความหมายกับแม่มาก” จริยาเอ่ยความรู้สึกมาจากใจ
“หนูรักแม่ ภูมิใจในตัวแม่ หนูจะแกร่งให้ได้ครึ่งของแม่ค่ะ” จีราวัจน์ได้ยินอย่างนั้นยิ่งสะท้อนใจ คิดถึง ลูกและชะตากรรมของตัวเองที่จะเกิดขึ้นนับจากนี้ จีราวัจน์เข้าไปกอดแม่ จริยาลูบหัวปลอบจีราวัจน์