บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 23 หน้า 3

“นี่เป็นทรัพย์สินทั้งหมดของท่าน ท่านไม่ได้ทำพินัยกรรมเอาไว้ ส่วนหนึ่งของทรัพย์สินพวกนี้เป็น สินสมรสของคุณหญิง ผมถึงอยากให้คุณหญิงมาเซ็นรับทราบไว้ นอกจากบ้าน ที่ดิน ยังมีหุ้นทั้งในประเทศ และต่างประเทศ” ทนายความยื่นเอกสารมาให้ จริยารับเอาเอกสารทั้งหมดมาดูอย่างไม่ใส่ใจนัก

“แต่อย่างที่พวกคุณรู้ก็คือ บริษัทเพิ่งโดนอายัดโครงการท่าเทียบเรือโทษฐานปลอมแปลงเอกสารสิทธิ์ ครอบครองพื้นที่ หุ้นของบริษัทก็ตก  ถ้ายังมีการจับทุจริตในโครงการอื่นๆ อีกก็เป็นไปได้ที่บริษัทจะล้มละลาย  แต่สินสมรสพวกนี้คุณหญิงจะได้รับเอาไว้ตามสิทธิ์ที่ท่านพึงจะได้  แล้วก็นี่ผมโอนที่ผืนนี้มาให้คุณหญิงตามที่

คุณหญิงสั่ง” ทนายความชี้แจง แล้วส่งโฉนดมาให้  จริยาเห็นก็นึกขึ้นได้  รีบส่งโฉนดให้จีราวัจน์

“บ้านสวนของติวดี แม่รู้ว่าที่ผืนนี้มีความหมายกับจี แม่ถึงให้โอนกรรมสิทธิ์จากบริษัทมา จีจะได้เอาไป คืนเขาซะ”

จีราวัจน์หยิบโฉนดออกมาดู เห็นว่าเป็นที่ดินบ้านสวนของนวดีที่เคยหลุดจำนองและบริษัทไปรับซื้อไว้  จีราวัจน์ตกใจมากที่จริยายังจำได้และเอามันคืนมาให้

“แม่รู้ว่าจียังรู้สึกติดค้างพวกเขาอยู่ใช่ไหม” จริยาย้อนถาม จีราวัจน์มองโฉนดผืนนั้นแล้วซาบซึ้งกับการ กระทำของจริยา

ที่ห้องพักคนไข้ สาธิตเปลี่ยนชุดเตรียมตัวกลับบ้าน เขานั่งอยู่บนรถเข็น ส่งซองเอกสารให้พิเชษที่ มาเยี่ยม

“หลักฐานจากคนในบริษัทที่ยืนยันว่านายสิทธาติดสินบนในทุกโครงการ นี่คือสิ่งที่ไอ้เวทิตใช้ชีวิตแลกมา  ฉันฝากให้แกช่วยเรียกร้องความยุติธรรมให้มันที” สาธิตเอ่ยขึ้น

“ตกลงว่าแกจะวางมือจากเรื่องนี้?” พิเชษเอ่ยถาม

“ฉันไม่อยากเอามันมาเป็นความแค้นส่วนตัวอีก ฝากแกส่งต่อให้กับคนที่มีอำนาจตรวจสอบเรื่องนี้ ดีกว่า”  สาธิตเอ่ยอย่างตัดสินใจแล้ว

“แกไปรักษาตัวให้หายก่อนก็ดี  เรื่องพวกนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่บ้านเมืองเขา อย่างน้อยคน ที่มันทำแกก็ได้รับบทลงโทษที่สาสมไปแล้ว” พิเชษเอ่ยอย่างเห็นด้วย

“ฉันเพิ่งเห็นว่าเวรกรรมมันมีจริงก็ตอนนี้” สาธิตเอ่ยอย่างอึ้งๆ ไป

“ไม่ใช่เวรกรรมหรอก คนที่เรียกร้องความยุติธรรมให้แกก็คือ จีราวัจน์ วันที่เกิดเรี่องกับแก ผู้หญิงคนนั้น ไปคิดบัญชีกับไอ้สิทธา มันคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอกว่ะที่เขามาตายวันเดียวกัน” พิเชษเอ่ยบอก

“นี่แกสงสัยว่าจีเป็นทำ?” สาธิตย้อนถาม

“ฉันก็แค่สันนิษฐานว่าแม่เขากำลังปกป้องความผิดให้ลูกรึเปล่า เขาถึงยอมรับสารภาพไม่คิดจะสู้คดี ขนาดนั้น” พิเชษเอ่ยขึ้นอย่างคาดเดา

“แกคิดว่าจีทำเพื่อล้างแค้นให้ฉัน?” สาธิตถามขึ้นอีก

“แกรู้จักเขาดีกว่าฉัน  แกคิดว่าผู้หญิงคนนั้นกล้าทำเพื่อแกขนาดนั้นได้จริงรึเปล่า” พิเชษย้อนถามกลับ

“ทำไมต้องทำขนาดนั้น” สาธิตสับสน